Programme from 24 to 28 June 1923



Booklet

Bron: FelixArchief nr. 1968#447

This text has been generated automatically on the basis of scanned pages, using OCR software. Because of the historical typefaces used in the programme booklets, the output is not flawless.

Show the facsimiles of this programme booklet


fpjs?

Be­heer em

Korte Gasthuis­straat, S6P AlrT WEEPER.


« CIN­EMA WERELD »

Het heden­daagsch LOS AN­GE­LES

LOS AN­GE­LES werd gebouwd zooals a] de an­dere Amerikaan­sche ste­den, dat is te zeggen in blokken. De genum­merde straten wor­den doorsne­den door an­dere straten die eve­neens genum­merd zijn. Dank aan die doen­wi­jze kan een vreemdel­ing zich nooit bedriegen, want wan­neer bij op den hoek der vi­jfde straat en de zestiende av­enue zijn moet vindt hij gemakke­lijk de weg.

In­dien hij van de stad hoe­ge­naamd niets weet hoeft hij zich tot een po­lice­man te wen­den: Deze wijst hem naar het getal « blokken » dewelke hij moet voor­bi­j­gaan om eene an­dere richt­ing in te slaan. Dit sys­teem is bi­zon­der prak­tisch.

Te Par­ijs wan­delt men op het Boule­vard de la Madeleine naar die van. de République; te Berlijn wan­delt men «Under den Lin­den», te New-York in de Fifth Av­enue, te Lon­den op de Pic­cadilly, te Genève op de Cor­ra­terie, te Antwer­pen op de Key­ser­lei en Meir, te Los An­ge­les vindt men de el­e­gante bevolk­ing in Broad­way tuss­chen de Derde en de Ne­gende straat, de gelijk­loopende straten van Broad­way, zi­jnde de Hill­straat, Springstraat tuss­chen de Vi­jfde en de Zevende Main­straat. De schoone mag­a­z­i­j­nen bevin­den zich op Broad­way en de Zevende straat. Deze straten zijn de mid­den­pun­ten van alle zaken.

De wan­delin­gen zijn er tal­rijk. Men weet dat Los An­ge­les, met hare voorge­borchten, de groot­ste stad der wereld is in uit­gestrek­theid, en wat zon­der­ling lijkt, is dat men bijna niet kan zien waar die voor-geborchten be­gin­nen en waar ze eindi­gen, want de huizen vol­gen elkaar zon­der ophouden en men kan de Zestiende straat uren lang afloopen zon­der het einde er van te zien. In­dien Los An­ge­les de groot­ste stad is in uit­gestrek­theid is het ongetwi­jfeld eve­neens de stad waar de meeste auto’s bollen. De laat­ste optelling heeft getoond dat er voor drie in­won­ers één auto is.

Iedereen kan er een auto op na houden gezien het gemak van be­tal­ing dat men er toes­taat. Bijna alles wordt er na zek­eren tijd be­taald: het krediet is er on­be­grensd en men kan er huizen koopen, meube­len, kleed­eren, autos, enz. alleen­lijk maar bij mid­del van eene kleine som op voor­hand te storten. Al de straten zijn er op on­berispelijke wijze on­der­houden, te Los An­ge­les eve­nals in de om­liggende gemeen-tens. De wegen van Los An­ge­les naar Cul­ver en Uni­ver­sal City’s eve­nals deze die naar zee of naar Mex­ico en San Fran­cisco lei­den, zijn echte banen die prachtig als ren­ba­nen voor autos zouden kun­nen di­enen.

Los An­ge­les telt vele « Build­ings » of bi­zon­dere gebouwen. Al­hoewel min­der hoog dan te New-York,

bereiken vele met hunne veelvuldige verdiepin­gen toch eerbied­waardige hoogten. De stad telt ook een groot getal ver­toon­ingzalen. De cin­ema-ni­jver­heid speelt eigen­lijk niet in Los An­ge­les zelf een groote rol. Naast de cin­e­mazalen zijn er in het mid­den der stad geene stu­dios en het is eene groote fout te ge-looven dat men sef­fens op de stu­dios valt als men de sta­tie uitkomt.

De bevolk­ing der stad is zeer gemengd. Er bestaat eene wijk van Chi­neezen en eene van Mexika­nen. Tal­rijke trams be­di­enen Los An­ge­les en de voorste­den. De dichte drom van autos die de straten onophoudelijk doorkruisen maakt het noodig dat er op iedere be­lan­grijke plaats der stad een of twee poli­cieagen­ten staan om het ver­keer te rege­len.

De over­g­roote elec­trische pub­liciteit­sop­schriftei( zijn hier des nachts niet zoo tal­rijk als in Broad­way te New-York, nochtans zijn er hier ge­noeg om de stad een echt New-Yorker uitzicht te geven.

De wegen die van Los An­ge­les naar Hol­ly­wood lei­den zijn buitenge­woon schoon en in­druk­wekkend en zijn afgezet met prachtige vil­las. Het is op een dier wegen dat men het eerste stu­dio ont­waart, ait van William S. Hart, dan dit van Charles Ray en verder nog dit van de Vita­graph.

Men is dik­wi­jls ver­won­derd over het groot getal num­mers dat men in de Amerikaan­sche straten ont­waart. Aldus zijn er huizen die het ci­jfer 8,700 of 10,500 dra­gen en vele vreemdelin­gen zijn er ten hoog­ste ver­baasd over. Dit is gemakke­lijk te verk­laren: Hol­ly­wood Boul­vard die 10,500 num­mers telt is bijna 20,000 me­ters of 20 kilo­me­ters lang; maar eene kleine straat (klein wil hier zeggen zoo-iets van vier of vijf kilo­me­ters lang), zooals Foun-tain­street, telt 8 tot 10,000 huizen en ziehier waarom:

Gelijk welke straat, in haar begin, neemt het ver­volg over der num­mers der an­dere straat die zij doorsni­jdt. Dit is het geval met al de kleine straten die hun begin, hun ontstaan vin­den op de groote an­dere straten.

Los An­ge­les is eene zeer han­deldri­jvende stad en de haven van San Pedro doet eene groote mededing­ing aan die van San Fran­cisco. Bin­nen weinige jaren zal Los An­ge­les veel be­lan­grijker zijn als San Fran­cisco zelf.

Er zijn ruim 100,000 abonnés aan den tele­foon en meer dan 10,000 nieuwe wachten er hunne aan-suit­ing met het net. De al­ge­meens bu­ree­len der tele­foons is iets zóó ontzaggelijk dat men er zich geen gedacht over geven kan.

Van 1900 tot 1910 heeft men in Los An­ge­les 75,000 nieuwe « build­ings » gebouwrd en van 1910 tot 1923 zal het getal nog grooter zijn.

De weg die naar Tia Juana (eerste Mexikaan­sche stad) leidt is ’s Zondags versperd met ri­j­tu­igen, want in Mex­ico bestaat het ver­bod op de sterke dranken niet en dààr is het bi­jgevolg toege­laten zich een brom­metje te drinken: ook vindt men er alle dranken der wereld tot zelf een stoopke Meeus en Bal. Men maakt er op dit oogen­blik for­tu­inen, alleen­lijk met het schenken van likeuren en wi­j­nen

« CIN­EMA WERELD »

en dewelke men er dubbel en dik laat be­talen.

Tia Juana is de klassieke stad van het Westen net zooals wij ze gezien hébben in de fil­men van Hart en Tom Mix, met dit ver­schil dat de huizen, in­wendig, sa­loons en barhuizen zijn waar men de gek­ende Mexikaan­sche gastvri­jheid ge­niet...

De bokser Jack John­son heeft lan­gen tijd in Tia Juana een drankhuis gehouden en we mogen u verzek­eren dat er in dien bar tal­rijke bokspar­ti­jen gespeeld wer­den die nu juist geen ti­jd­ver­drijf waren.

Wan­neer ge dààr, ten einde toch eens te huis, in Amerika, in volle genot een goede fle­seh ouden Bor­deaux te kun­nen drinken, u ver­lei­den laat een, kist van dien wijn te koopen en- ze in uw auto te ( rgen, wees er van verzek­erd dat uw éénoogige verkooper achter uw rug, zich haas­ten zal aan de

van ver­schil­lende feiten. Men ziet, bij voor­beeld, voor de vit­rien van een groot mag­a­z­ijn een vat ten halve omge­keerd. De in­houd ervan ledigt zich op een groene fluwee­len tapijt... Nieuws­gierig komt men nader bij... en men leest: «Dit vat houdt de ek­s­teroog en in die wij verleden week aan onze klien­ten gesne­den hebben... Hier is het beste huis der stad om zijne elc­s­teroogen te laten sni­j­den!... » Het sys­teem van het omgevallen vat wordt eve­neens ge­bruikt voor de verkoop van pho­to­toestellen, brillen, ge­bro­ken bril­lenglazen, her­stelde schoen­zolen,. enz. In de winkels verkoopt men toestellen om de kleed­ingstukken mekanisch te wass­chen eve­nals om tel­looren en ander keuken­gerief au­toma­tisch te reini­gen en vele an­dere din­gen waar­voor de vreemdel­ing gan­sch verbluft staat...

O H Xyvee

• Icdt­Cliv­wOewvt

• HaCvo

TIL LI N OCEAAN

RaU

TÊvo.

grens­doua­nen te tele­foneeren om hen te ver­wit­ti­gen: het num­mer van uw auto is reeds aan de grens opgegeven vooraleer gij Tia Juana ver­laten hebt.

Buiten Tia Juana spreidt zich de oneindige woestijn uit met hare wilde dieren, hare ver­schrikke­lijke ser­pen­ten en groote spin­nekop­pen en wee hem die zich in die vlak­ten waagt zon­der met de plaat­sen bek­end te zijn.

In Los An­ge­les is de com­mer­cieele pub­liciteit zeer hevig, het gaat er dik­wi­jls zelf wat ruim ver. De voor­bi­j­gangers wor­den op straat, tegenge­houden door over­g­roote berichten hen meld­ing mak­ende

Een laat­ste woord over deze zoo zon­der­linge stad: De in­won­ers zijn vriend­schap­pelijk en lief­tal­lig voor zoover dat men niet in eene boks/,aal komt met een hooge hoed op het hoofd of met een led­eren frak aan, of dat men op den tram zijne plaats niet afgeve aan eene vrouw; dat men het hoofd ont-dekke in eene ver­toon­ingzaal ter­wijl men de hoed mag ophouden in een restau­rant... On­noodig te zeggen dat het leven, in Los An­ge­les, zeer, zeer snel voor­bi­j­gaat, net zooals het mondgebit der in­won­ers die maar gedurig gom kauwen en al­tijd maar gom... NEMO.


« CIN EMA WE HELD »

(THE DAN­GER­OUS LIT­TLE DEMON)

Roman van .... Mil­dred Con­si­dine

Sce­nario van....​Doris Schroeder

Op­er­a­teur ....​Bennie Bail

Film­regie van .... Clarence Bad­ger Rolverdeel­ing

Clau­dine ....​Marie Prévost

Ana­tole Lust.... Jack Per­rin

Gary de Gringand .... Robert Ellio

Clau­dine, de vrouwelijke Don Juan, is bet type van het mod­erne jonge meisje. Eenige er­f­ge­name van haar vader, de groote fi­nancier Georges Har­mon, ver­bergt zij onder een wis­pel­turig uiter­lijk, dat eerder een man zou passen, een lief en feeder hart.

Wan­neer een zwerm jonge lieden om Raar heen flad­dert en haar begeert, heeft zij in de huwelijk­saan­vraag van een jonge schuchtere man, Ana­tole Lust, toegestemd. Maar dit is maar eene list. Zij wen­scht haar for­tuin, baar hart en hare schoonheid te geven aan den man die zij vri­jelijk zal kiezen, zelfs al moest zij hem ver­plichten haar te be­minnen.

Zij heeft haren blik gewor­pen op Gary de Gringand, al­hoewel deze zich zeer on­ver­schillig tegen­over haar toont. Als­dan be­gint de gelu­id­looze strijd van twee wezens die in het geheim veel van elka­n­der houden, maar waar­van geen van bei­den iets de­saan­gaande too­nen laat. Om de on­ver­schil­ligheid van Gary de Gringand te be­proeven, stelt Clau­dine zich zelf, gedurende een bal, in eene zeer lichte kleed­ing ten toon.

Het to­e­val brengt het einde van dit avon­tuur. Eene fi­nantieele spec­u­latie van haar vader zet dezes for­tuin een oogen­blik in groot gevaar. En ter­wijl, op dit oogen­blik al hare vrien­den zich terug trekken, bli­jft alleen Gary de Gringand bij haar, en redt den toe­s­tand van haar vader met eene per­soon­lijke geldelijke tuss­chenkomst, zooals hij haar ook redt in een speel­huis waar zij haar vader kwam op­zoeken en waar zij bloot gesteld was aan de geweld­daad van een ver­lei­der..

BELGO IN­TER­NA­TIONAL FILM

- Mo­erasstraat. 76 - BRUS­SEL -

Gary de Gringand ontsluiert haar zijne liefde­volle gevoe­lens en na geruim en tijd moet Clau­dine zich over­won­nen verk­laren en geeft de strijd op daar zij nu zeker is van de liefde van Gary: en zij vraagt, knie­lend, of hij haar als zijne vrouw wil nemen.

De Vrouwelijke Don Jüan

« CIN­E­MAWEiR EED »

NIEUWS­JES

uit de

Fair­banks-Pick­ford

Stu­dios

Mar­jorie Daw, welke vele jaren de ' lead­ing-lady » was van Dou­glas hair-banks, komt te huwen met Eddie Suther-and, de regis­seur van Charley Chap­lin, 'e plechtigheid had plaats op « Piçk-tair », te Bev­er­ley Hills, waar Mary en Dou­glas een groot ban­ket geven ter eere der nieuw gehuw­den.

De Fran­sche regis­seur René Plais­sety is te Hol­ly­wood aangekomen en werd er ver­welkomd door Mary Pick­ford en haar echtgenoot. Hij stelt zeer veel be­lang in de nieuwe Oost­er­sche film van Dou­glas Fair­banks. Plais­sety heeft ken­nis ger maakt met zijn kol­lega Ernest Lu­bitsch, welke nu in Hol­ly­wood ver­toeft.

William Cameron Mc­nzies en Irv­ing

G. Mar­tin teeke­nen de decors voor Dou­glas zijn nieuwe film; deze :al waarschi­jn­lijk voor titel dra­gen: « Dou­glas in de Vertelling van een Ara­bis­che Nacht ». Hij zal een Ara­bis­che bandiet ver­tolken welke God noch gebod kent en denkt de

C meester van het heeal te zijn tot op den dag dat er eene vrouw in zijn leven ver­schi­jnt. De twee voor­naam­ste scher­men zijn: « De stad Bag­dad » en de « Spelonk der Mon­sters ».

Het gezelschap van Mary Pick­ford is te Hol­ly­wood terugge­keerd na eene reis naar San Diego en de Mexikaan­sche gren­zen waar er eene menigte toonee­len zijn gefilmd gewor­den.

Voor de « Straatzan­geres » heeft men maar een­maal toonee­len moeten nemen buiten het Pick­ford-Stu­dio te Hol­ly­wood en dat was op de Mexikaan­sche grens. 3000 fig­u­ran­ten zijn door Ernest Lu­bitsch gebezigd voor het Kar­naval te Toledo, welk zicht won­der­lijk prachtig is. Vier hoof­drollen komen er in voor: « De Kon­ing van Spanje » door Hol­brook Blinn; de

de « Graaf don Diego d’Al­cala » door Georges Walsh en de « Gravin d’Al­cala » door Mary Pick­ford.

Het is zelden dat men bij een film-gezelschap een prins, een markies of lord heeft; Mary Pick­ford is zeer fier bij haar een En­gelsche lord en een Ital­i­aan­sche her­tog te hebben welke tweed­erangsrollen spe­len: de eerste is Lord Gler­awly en de tweede Her­tog Mario Car­ra­chola welke speelt onder den naam van Mario Car­rilo.

Het is de eerste maal dat Irène Rich op­treedt in « Ti­jd­kleedij ». Ik ben er zeer ver­heugd om, zegt zij, en ik zal mij al­tijd mijne « Koningin » her­denken.

Ernest Lu­bitsch, de regis­seur, houdt van Amerikaan­sche muziek en bi­j­zon­der van de « jazz »; het gebeurt hem dik­wi­jls, wan­neer hij des mor­gends in het stu­dio komt, dat hij in slecht humeur is en dan vraagt hij aan de kapelmeester om een muziek­stuk te spe­len. Na een degelijke « jazz » zegt hij dadelijk: « Nu gevoel ik mij beter, deze Amerikaan­sche muziek is een goed ge­neesmid­del voor de zenuwen.

De scher­men Welige Mary Pick­jord en Ernest Lu­bitsh voor hun­nen Spaan­schen film hebben laten ver­vaardi­gen zijn veel grooter als deze van « Robin Hood » van. Dou­glas Fair­banks. Men heeft in het Pick­ford-Stu­dio de stad Toledo gebouwd zooals ze er uitzag eene eeuw gele­den; tevens ook een groot kas­teel en eene vest­ing waarin de held, Georges Walsh en de heldin, Mary Pick­ford, zijn opges­loten. In de maand Juli zal deze film gereed zijn.

Dou­glas Fair­banks heeft een nieuw spel uit­gevon­den dat hij gemaakt heeft vol­gens de regels van het « ten­nis ». Hij ge­bruikt geene gewone ballen maar pluim­ballen. Den 30en Maart had hij eene groote match geor­gan­iseerd; hij speelde met Char­lie Chap­lin tegen Cor­nelius Van­der­bilt ju­nior en Jack Pick­ford. De eersten waren over­win­naars.

Op het oogen­blik bestu­urt Char­lie Chap­lin zijn film « Pub­lic Opin­ion » en zal deze maand nog voltooid zijn. Edna Pur­viance is de star en de United Artists zal hem uit­geven.


HARE WRAAK

Sara .... Pauline Fred­er­ick.

Gedurende een feest ter gele­gen­heid van den terug­keer van ad­mi­raal Vin­cent, ont­moet Sara, dochter van den ad­mi­raal, de fre­gatkapitein Louis Oorcy, vroeger aan den staf van haar vader ver­bon­den. Ten dien tijde was Corcy op haar ver­liefd en had haar zijn woord en een halss­noer geschonken, waar­van zij zich nooit had willen ont­doen.

sehe beeld­jes te komen bezichti­gen. Sara neemt de uit­nood­ig­ing aan.

Eens bij den kapitein bin­nen­geleid wordt zij met hem alleen gelaten. Na alles bezichtigd te heoben wil zij af­scheid nemen, doch vindt de deur ges­loten. Het geval is niet zoo erg, daar Sara zon­der moeite langs het ven­ster kan verd­wi­j­nen. Doch zij is gezien door Alida, de echtgenoote van Corcy, dewelke haar een diepen haat toe­draagt. Alida haast zich het geziene overal te gaan ver­sprei­den.

Het schan­daal breekt los. Sara kan niet ander» dan naar vader met de waarheid bek­end maken.

De ad­mi­raal ver­wijt Corcy de laster zi­jner vrouw en eis­cht .de eerher­stelling. Op dit oogen­blik . ver­schi­jnt Alida, dewelke haar echtgenoot vraagt of

Doch, op dit ti­jd­stip was Oorcy reeds met Alida, een ander jong meisje ver­loofd. Zijn plicht dwingt hem haar te huwen.

Een ander fre­gatkapitein, Will­ing, boezemvriend van Corcy, stelt Sara voor zijne vreemde Oost­er­hij nog langer zulke beleedigin­gen zal gedongen.

Doch Corcy verdedigt zijne vrouw. De slag te hevig zi­jnde, sterft de ad­mi­raal en laat aldus Sara on­teerd en alleen op do wereld.

Na lange jaren brengt het to­e­val Alida en Sai;

«CIN­E­MAW­ERELD »

tegen­over elkaar. Ein­delijk zal Sara zich kun­nen wreken. Zij lokt haar, door be­mid­del­ing van eei. zekere Beers­ford, in hare eigen woonst, zoogezegd tot een liefdes-ren­dez-vous. Alida loopt in de val 'en is aldus zon­der verdedig­ing in han­den van Sara. Deze gaat haar aan heur echtgenoot en haar zoon over­lev­eren zeggende: «Ziedaar wat uwe vrouw, wat uwe moeder is. Zij die mijn vader gedood en mijne eer on­stolen heeft... ».

Doch een kreet weer­galmt in den nacht. Het is Allan, de zoon van Alida, dewelke Beres­fort roept en hem eis­cht zijn roep te beant­wo­or­den, om hem te straf­fen voor eene leel­ijke streek dien hij hem gespeeld heeft. De stem van haar zoon herken­nend, denkt Alida zin­neloos te wor­den. Zij smeekt Sara om genade.

Wan­neer Allan gaat bin­nen­drin­gen, be­gri­jpt Sara dat hare wraak on­schuldigen tr­e­f­fen gaat.

Zij zifet er van af, wijl zij hare vi­jandin achter eene draperij ver­bergt. Dan opent zij de deur.

Allan snelt de kamer bin­nen. Ook Bere­se­ford, doch deze langs het ven­ster. De twee man­nen meten elkaar met den blik, in tegen­wo­ordigheid van Sara. Allan doodt Beres­ford met een re­volver, schot. Sara aarzelt niet de mo­or­de­naar te red­den, ten vooi'deele van haar op wie zij zich wilde wreken. Zij brengt Allan in vri­jheid, en wan­neer de .poli­tie komt, laat zij zich voor de mo­or­denares van Beres­ford door­gaan. Zij zal de straf on­der­gaan dewelke, in do plaats van haar te verned­eren, haar tot den rang der marte­la­ressen zal ver­hef­fen.

Film Georges Petit

Laeken­straat, 85 - BRUS­SEL

CIN­E­MANIEUW S JES

Een ander gevecht. — Ramon No­varro en Lewis Stone zullen voorzeker geene repeti­tie noodig hebben om hun tweegevecht met den degen voor de nieuwe voort­brengst « Scara­mouche » van Rex In­gram, want zij ston­den als zoodanig tegen­over elkaar in « De Gevan­gene van Zenda » en « Vrouwen die Liegen ».

Onder het bestuur van Raoul Walsh wor­den reeds de eerste toonee­len gedraaid voor den Oost­er­schen film van Fair­banks. Een der decors zal be­won­der­ing wekken door zijne on­metelijke grootte en de plaats welke hij zal beslaan; deze ver­beeldt de stad Bag­dad welke beschreven wordt in « De Duizend en één Nacht ». De rol der Ara­bis­che Prinses is in han­den van Eve­lyn Brent, artiste welke door Dou­glas aange­wor­ven is voor drie jaar. Deze film zal al zijne vorigen in de schaduw stellen en hij zelf zal van zijne rol iets eenigs maken.

De titel Van de nieuwe film van Mary Pick­ford, eerst ver­meld als « Rosita » zal voor op­schrift dra­gen: « De Straatzan­geres ». Eene ploeg komieken spe­len de rollen der « cip­iers ». Charles Belcher is (( Gou­verneur van het gevang »; deze artist is de ver­tolker van meer dan duizend rollen sinds de stu­dios in Cal­i­fornië zijn opgericht. Hij speelde in « De Drie Mus­ketiers » van Fair­banks: « de Kapitein der Wachten van Riche­lieu». Mevrouw Bo­dameie, welke in het werke­lijke leven een zeer zachte vrouw is, speelt in dezen band eene helleveeg welke er plezier in

vindt de kleine straatzan­geres te marte­len.Zij heeft aan de zijde van Mary Pick-ford gew­erkt in « Tess in den Storm » en « Langs de Di­en­st­deur ».

De langbe­spro\en jilm van Mary Pick-ford, welke in Spanje speelt ten jare 181# is nu geëin­digd, waarop zij on­mid­del­lijk aan een an­dere be­gint, genaamd: « Dorothy Vemon van Had­don Hall ».

Georges Walsh, de bek­ende star, welke men tot hi­er­toe gezien heeft in sport­fil­men waarin hij zijne fijne ath­letiek kon laten be­won­deren, zal nu op­tre­den in ro­man­tis­che rollen. Op het oogen­blik is hij de parte­naire van Mary Pick­ford. Hij zal aan het pub­liek too­nen dat hij in­s­gelijks geschikt is om «amoureux-rollen» te ver­tolken.

Raoul Walsh, de broeder van Georges, welke Dou­glas Fair­banks aange­wor­pen heeft als « met­teur-en-scène », verk­laart dat de film welke zijn broeder nu draait met Mary Pick­ford, de tri­omf zal zijn v»n zijne cin­e­matografis­che loop­baan.

Tuss­chen het aan­tal artis­ten, aamge-wor­ven door Mary Pick­ford voor haar Spaan­sche film en welke Lu­bitsch in­een­zet in het Pick­ford-Stu­dio, moet de Fraa-sche ac­trice Mathilde Cour­mont ver­noemd wor­den die vroeger «Triplepatte» van Tris­tan Bernard te Par­ijs creëerde. De Amerikaan­sche ac­teur Hol­brook Blinn speelt de rol van den « Kon­ing », Ed­ward Snitz, welke in « Tet Teeken van Zorro » de her­bergier voor zijn deel had is nu in dezen film de « cip­ier » en Georges Walsh de « jeune pre­mier ».


Geïllus­treerde Cin­e­manieuws­jes

laat­ste tooneel van haar revue terug ineen te zetten en in twee uren tij cl s ver­plaat­sten twaalf auto's op de plaats waar in­oest gedraaid wor­den: scher­men, ver­tolk­ers en fig­u­ran­ten. Men begon om drie uren ’s mor­gens te draaien en om 6 uur was alles klaar. De onkosten dier 40 ni­eters film be­loopen, naar men zegt, 50,000 franks, plus 1,000 franks per nu ter. Om zich dergelijke uit­gaven te veroorloven, moet men min­stens zeker zijn van het suc­ces.

He has the great­est roi* of h!s screen ca­reer in,“.ex !•« - »

pro­duc­tion of “Scara­mouch«."

EENE VREEMDE BEKEN­TE­NIS

Wij hebben al veel geho­ord op welke manie!' film­star­ren op het witte doek gekomen zijn, main-van een ac­teur die oplei­d­ing er voor bekomen beeft in de wachtkamer van een tan­darts, daar­van hebben wij nog niet li­ooren spreken. Dit is nochtans het geval met Ramon No­varro.

Mijn vader, zogt Novar.​ro,- is den­tist. Ik wachtte de klanten op en deed hunne gebaren na. ik leerde daar­door hoe men een gezicht iy­oest trekken wan­neer men zijne for­tuin, zijne minnares, zijn hor­logie of zijne il­lusies ver­loren heeft, want deze zaken zijn alle­maal even pi­jn­lijk,

M. No­varre draait, nu de titel­rol in « Scarameu ehe» door Rafaël Snba­tini welke. Rex In­gram's vol­gende film is voer de Metro Gs,

LOUISE GLAUM

De hi­er­boven staande photo is getrokken' uit de Hackin-Film «Liefde Waanzin». Kor­tel­ings kri­j­gen we deze pracht-artiste te zien in O. lam­p­ens-FiJm: «Liefde».

Zoon Is men -weet houdt deze film­ster er eerie spe

eiai­iteit op na in het ver­tolken van « gehate-vrouw» tullen. On­langs werd er te Barcelona, Spanje, een dergelijke band van haar afgerold, toen er een Span­jaard, het zeker te machtig werd, en zijn dolk naar de. ac­trice slingerde, Het wapen doorho­orde hel witte doek en bleef in een scherm steken.

Heel plezierig voor T.oüise (Baum.

R4M0N NO­VARRO

BETTY COMP­SON

de heldin van een buitenge­wone film die in En­ge­land gedraaid wordt, komt zoo even twee dagen te Par­ijs door te bren­gen om één enkel tooneel van 40 me­ters film te draaien.

Een Par­i­jzer mu­sic-hall stemde er in toe het


&CIN EMA WERELD »

DE VER­RADER

(The Great Im­per­son­ation)

Voor gesteld door....​Jesse L. Lasky.—

Nov­elle van....​Phillips Op­pen­heim.

Sce­nario van.... Monte Kat­ter­john.

Film­regis­seur .... George Melford.

Kuropeesohe omw­erk­ing van Henry Lafragette. ROLVERDEEL­ING:

Sigis­mund Dev­in­ter Evrard Dominey.. .

Jpanes Kirk­wood.

N i in eene oude Uni­ver­siteitsstad in En­ge­land goede vrien­den te zijn ge­weest, vin­den de beide kam­er­aden zich later in de Afrikaan­sche jun­gle weder. Van ver­schil­lende na­tion­aliteit, Ever­ard Dominey, neef van een Britsch Par­lementslid, en Sigis­mund Dev­in­ter, hebben bei­den een radikaai tegen­overgesteld doel: de eerste on­derneemt eene* studiereis, de tweede doet voor reken­ing van zijn land een mil­i­taire on­der­zoek­ingstocht.

Dominey, die in de jun­gle is ver­loren ger­aakt, wordt uit­geput door de lieden der zend­ing Dev­in­ter opgenomen, die hem naar hun hoofd lei­den. De twee vrien­den herken­nen elka­n­der, en de open­har­tige Dominey vertrouwt zon­der ach­ter­docht zijne bevin­din­gen aan Dev­in­ter toe die ze in zijn geheugen prent. En zon­der­ling,, bei­den hebben dezelfde

iter­lijke gelijke­nis be­houden welke hen reedß op het kol­lege ken­merkte.

Dààr wil Dev­in­ter nu ge­bruik van maken. Na «Ie nood­ige in­lichtin­gen over de fam­i­lie van Dominey uit dezes mond ver­nomen te hebben, besluit hij zijne plaats in En­ge­land te gaan in­nemen.

Fenige weken later stapt Dev­in­ter. voorzien vak al de nood­ige stukken, in En­ge­land aan wal ea «telt zich oogen­blikke­lijk ten di­en­ste van zijn Gezant om in En­ge­land een uit­ge­breid net van spion sage in te richten. Hij meldt zich bij zijn « oom » Lord Bury aan, en deze, na eenige weifel­ing, herkent in den in­dringer zijn neef. ’s An­deren­daags

eej«t deze bezit van het kas­teel der Dominey’s. in

de Lon­den­sche omgev­ing, en richt er schit­terende feesten in om zijn terug­keer te vieren. Wel­dra was dit punt eene vereenig­ing van al de aanzien­lijke en­geis­che per­soon­lijkhe­den.

Maar tengevolge van zekere feiten kri­jgt Lord Bury ach­ter­docht, en vergezeld van eenige de­tek-tieven doet hij in het kas­teel een inval, op het oogen­blik dat de spi­oe­nen eene ver­gader­ing hielden.

Maar hoe groot is de ver­won­der­ing van Dev­in­ter niet bij het zien van een dubbel­ganger, in wien hij Dominey denkt te herken­nen; die hij nochtans in Afrika overleden waande, want daar zou een zi­jner getrouwen voor gezorgd hebben.

En ter­wijl Lord Bury zijn ware neef geluk wen­scht, deed de poli­tie op ditzelfde oogeno­lik een mooie oogst op, in eene gan­sche verza­mel­ing der berucht­ste in­ter­na­tionale spi­oe­nen.

George Melford,

de film­regis­seur

PARA­MOUNT - nieuw­straat 48 - BRUS­SEL

« CIN­E­MAWEiRELD »

DE FOX-FILM

Men bericht ons de kor­tel­ingsche terug­keer van den heer Auger, afgevaar-digde-be­heerder der Fox-fil­men, voorzien eener zeer be­lan­grijke doku­men­tatie over de nieuwe Fox-voort­brengst en in ’t bi­j­zon­der over den band

Deze groote cin­e­matografist, waar­van de bevoegdheid on­be­twist­baar is, deelt ons zijn geheele vol­doen­ing mede over de fil­men welke hij sinds zijne aankomst Ie New-York gevi­sion­neerd heeft. Hij is er over­tu­igd van dat de Fox-film zulke el­e­menten zal hebben, dat geene enkele an­dere uit­gev­ers­firma er dergelijke aan hun klien­teel zullen kun­nen aan­bieden.

« If Win­ter Comefe » (Wan­neer de Win­ter komt) schi­jnt eene der groot­ste su­per­pro­duc­ties tot op dezen dag te zijn. Het zal eene veropen­bar­ing voor het pub­liek wezen. Het suc­ces ervan zal dat van » Maman » nog overtr­e­f­fen.

Boven­dien beschikt de Fox-film over een groot aan­tal an­dere fil­men tot een schit­terende bi­j­val geroepen. Allen zijn in overeenkomst met onzen smaak opgevat en de uitwerk­ing ervan is on­berispelijk.

Met dergelijke troeven in haar spel, zal de Fox-film, wier suc­cessen niet meer te tellen zijn, voort­gaan met eene nieuwe schrede te sti­j­gen, en hare faam te bli­jven ves­ti­gen.

ONS PHO­TO­HOEKJE

. .R. Antwerp F. C. ontv­ing gratis de photo’s van: Charley Chap­lin, na 6 weken; Dorothy Gish, na 6 weken; Henny Porten, na 2 weken mits opzen­den van 300 mark.

V. Van Steen­brugge ontv­ing gratis de photo’s van: Priscilla Dean, na 6 weken, for­maat 18x12; Viola Dana. na 6 weken, for­maat 15x11; G. Car­pen­tier, na 14 da gen, 21x13; William S. Hart, na 6 weken, 22x16; Thomas Meighan, na 6 weken, 18x12; San­dra Milowanoff, na 8 dagen, met vrien­delijk schri­jven; Betty Bal­four, na 8 weken; G. Bis­cot, na 8 dagen; Andrée Bra­bant, na 8 dagen; Jean An­gelo, na 8 dagen; Ar­mand Tal­lier, na

8 dagen; Blanche Mon­tel, na 8 dagen; Francine Mussey, na 8 dagen. Buitenge­woon prachtig.

Jan­ne­man ontv­ing gratis de pho­tos van Henny Porten, Lia Mara, Erna Morena, Fern. Andra, Mia May, Fer­di­nand von Alten, Harry Liedke, Lu­ciano Al­ber­tini.

Mich. Smol­ders ontv­ing gratis de photo van Frank Mayo, na 11 maan­den; Carol Demp­ster, na 10 maan­den; Maë Mac Avoy en Clyde Cook, na 1 1/2 maand; Alice Brady, na 5 1/2 maan­den; Jane Novak, na 2 maan­den.

Clairette Ciné ontv­ing de photo van Gas­ton Glass, na 2 maan­den; Charles Vanel, na 4 dagen.

Dürhppp ontv­ing gratis de photo van Thomas Meighan, 8x12, na 5 weken.

Keizer der Armen ontv­ing gratis de photo van: Dou­glas Fair­banks, 16x21, na 2 maan­den; Mary Pick­ford, 16x21, na 2 1/2 maand; San­dra Milowanoff, 9x14, na 47 dagen; Viola Dana, 11x16, na 48 dagen; Georges Bis­cot, 9x14, na 47 dagen; Gina Relly, 18x23, na 3 dagen, mits opzend­ing van frs 2.95 in Fran­sche postzegels; Ginette Mad­die, postkaart, na 3 dagen.

Alice Paüor ontv­ing gratis de phot van Dou­glas Fair­banks.

F. Porta­bella ontv­ing gratis de photo’s van Jack Holt (12 1/2x18), na 2 maan­den; van Flo­rence Vidor (14x19 1/2), na 2 maan­den.

MAE MAC AVOY

komt de Para­mount Stu­dio’s te ver­laten, al­hoewel hare verbin­te­nis nog niet ten einde is. De rôde hi­er­van is echter nog niet gek­end.


« CIN EM A WERELD »

Brieven­bus

•Scanne. 1°) Hedda Ver­non, adres: Kurf in U.​ev.​darnm, 23, Berlin W. 15.

2°) Emil Jan­nings, adres: 3, Re­ich­strasse, Qhar-lu­tieriburg (Duitsch­landJ

3*) Neen hoor, dit is wel wat veel gevraagd,

Si, el iedere week uwe drie vra­gen, en met ve*l g«-»o«gen zullen we ze u dun antwo­or­den.

Mich. Smol­ders. — 1°) Clara Kim­ball Young.

Y oor­naam­sto 1 fil­men: «The Bet­ter Wife»; « For­bid­den Woman », « For the Bone of Raphael »: »dies: Harrv Gar­son Stu­dio's Ine. Los An­ge­les (Cal. L.S.À.

'>) Bryant Wash­burn,: voor­naam­ste fil­men:

« (Sins of Si-An­thony », « A Very (lood Young Mjmi », «Butting it Over »; adres: 7003, Haw »lerne Av­enue Hol­ly­wood (Cal.) U.S.A.

3») Er ie Van Stro­heim, voor­naam­ste fil­men: »Blind Hus­bands», Fool­ish Wives»; adre*: Oiddv.​Yi't Stu­dios, Cul­ver City (Cat.) U.S.A.

jCe­sar.— Is alleen voor het let­terkundig gedeelte .

* ç*» wat u be­treft, dit in orde.

La­gardère. — 1°) Die artist was Joë Ham­man, adres: rue Am­monl-Thiéville, 3, Baris.

2*) De haam van dien ver­tolker is nooit gegeven •»wor­den.

3*) Mac isle is Ernesto l’agani; rond de 35 jaar *aél. Zendt door­gaans zijne photo; adres: c/o. V. <4 I. 31 Via Maeer­atn, Rome.

Club Her­cules. — De titel­rol uit Ro­main Kal bris wérd ver­tolkt door Fa­bien Hazz­iza; rond d* 13 jaar oud;zendt zijne photo:adres: 316, nie Saint-'Mar­tin, Baris.

Clairetitg Cmé. — 1°). Charles Vanel is rond de 36 jaar oud; kun­nen liet. niet met zek­er­heid zeggen.

»} Jiie... ver­schi­jnt zeker, en bi­zon­der­lijk om u ge­noe­gen te doen: zoodra we de hand op een cliché kun­nen leggen is de zaak gezond.

3“. Maria Ze­lenka; adres: Ho­hen­staufen­strasse, 54, Schöne­herg (Di­i­itsch­land).

N.-B. — In orde zooals u zién kunt, Ken tijd klant van « O » gefveest?

Di­irkopp. — Mau­rice Thomp­son; adres: c/o. 6015. Hol­ly­wood Boul­vard.

2°) William Rus­sel, zendt zijne photo gratis: adres: Fox Stu­dios, 1401, West­ern Av­enue Los Angèles (Cal.) IJ.S.A.

3°j Gladys Brock­well, zendt in­s­gelijks hare photo gratis; zelfde adres als William Rus­sell.

Bi­boche. — 1°) Lucy Do­raine-, uit « De Over win­ning der Zin­nelijke Begeerten », adres: For­eign Fi linges., Fried riehst rasse, 227,’ Berlin

2«) Die artiste was Magda Eigen, Kurfürstett-strasse. 20, Berlin W.

3°) Do hokspärti­jen in « Kid Roberts, gen­tle­man van den Ring» waren niet getru­keerd; denke­lijk pluimgewicht.

Ltonore Per­d­u­cala. — 1°) Hélène Dai ly, adres: c/o Aubert Films, 124, Av­enue de la République, 1 ’aria.

2°) Lucy Domine zie adres antwo­ord 1 aan Bile sehe.

3", Ariel te Mar­chai zelfde adres als Hélène Daily.

Roze­mar­i­jn­tje. - 1°) Rudolf Valentino ver­tolkt

een rol in de vol­gende han­den: « De Vier Ruiters cap den Apoc­a­lyp­sus », « De Sheik », « Etigénie

Grandet», «Het Duiv­eltje», Kor­tel­ings zult. u hora te zien kri­j­gen in « De Bloedige Arena’s ».

2°) De over­g­roote meerder­heid der Amerikaan-j* be fi­h­nartis­ten zen­den hunne photo gratis; alleen

som­mige Fransehe ver­gen eene ver­goed­ing van 2 frank.

Zu sic. — George Walsh zal u zon­der twi­jfel s; wo­or­den: geduld hebben: in het Pho­to­hoekje heeft een lezer eene photo ont­van­gen na 11 maan­den wachten.

Van Steen­brugge. — In) De boofd­verïolker lu, i çois-Lau­rent nit « J’accusé » was Séverin-Mars: «

leeds sinds een paar jaar overleden.

2°) France Dhe­lia, zendt hare photo, adret: 97, ru» .Tean Jaurès, Lev­al­lois-Per­ret (France

3°) Zie Toc­neel-Brieven­bus.

V B. - Ont­van­gen 1 frank.

U. Antwerp F. C. — 1°) George Walsh, adre-: cf.*. Raoul A. Walsh Great Neck, Ling Is­land. New-Vork.(U.S.A.); zendt zijne photo.

2°) Jaque üate­lain zendt zijne photo legen ver­goed­ing van 2 frank; adres: 45, av­enue dv .i Motte-Bic­quet, Paris.

School­girl. — 1°) Emile Drain, is een gek­end Fi­an­sch loóneel­speler; rond de veer­tig jaar.

2°) De roi van Jacques Fer­raud in «l’Aigknme» WMvi ver­tolkt daar An­drew Bm­nelle; adres:. 7/. rue Cu­u­lain­court, Paris.

3°) In welken film hebt u dien artist gezien 1

N.-B. — Weet u dat er in Bou­chout een _<•* r hi­zouder pen­sion­naut is '! En als « Ma­sceuv » moest weten dat u onder les brioven schri­jft I

Een Vrager. - 1°) Henny Porten, adres: 76. Parkst rasse.' Berlin-Dahlem.

2») Betty Bal­four, adres: 41. Graven Park, Wil les­den, NAV.

Pick ford, adres: Hol­ly­wood (Cal.

Brieven voor 't buiten­land be­ho­eve« fr.

: gelijk welke taal, maar liefst die van hun wor­den per week maar 3 vra­gen beaut

0.50 port lard: er woord.

Adcki. liet « Hin­doesch Graf» werd ver­tolkt door Emil Jan­nings' (Amenes), Rara­phis (Katry Liedtke), Theo­nis (Dagny Ser­vaes), Sam­lak (Paul We­genr), Malne­dor (Lydia Salmonova).

Geduldig. — Kun­nen u alleen de raad geven aan dit vak niet te be­gin­nen, daar er niets dan ont­goochelin­gen zijn weggelegd.

N. M. Ir. — 1°) Henri Baudin is een Ffauseli fil­martist.

2°) Dit is Matt Moore; ge­boren in 1888.

N'.-B. • Het pa­pier schi­jnt bij u zeldzaam, nic.i ”

.1 ui. Sleeckx,— 1°) Mary Pick­ford is ge­borep op 8 April 1893, te Toronto in Canada. j

2°) Tom Mix, adres: 5841, Carl­ton Way, Hol­ly­wood (Cal.) U. S.A.

Pen­syl­vanië. — 1°) Die ac­trice draait eigen­lijk voor de Cos­mopoli­tan Pro­duc­tions wier fil­men door de Para­mount wer­den uit­gegeven; on­langs nu sloot do Cos­mopoli­tan eene overeenkomst af met 4e Gold­wyn, ter uit­gave barer han­den, zoo­dat we die ac­trice kor­tel­ings langs dien kant zullen te zien kri­j­gen. . .

2°) Rudolf Valentino wilde zijne verbin­te­nis met Para­mount ver­breken om rede dat er niet ge­noeg pub­liciteit om zijn naam werd gemaakt; dé ware oorzaak der breuk zal echter wel eene geld­kwestie ge­weest zijn.

3°) De SeD.​nic.​kf il men wer­den hier vroeger door de Brabofilms uit Brus­sel uit­gegeven; voor liet oogen­blik zijn er echter weinige ban­den di-er eei stver­melde maatschap­pij op de markt.

Staf. — 1°) Is ónmo­gelijk 'om zeggen: een artist kan heden vrij en mor­gen ver­bon­den zijn.

« CIN­E­MAW­ERELD »

3r) De onge­huwd« autis­ten der Gold­wyn Cv zip: Irene Rich, Bar­bara Castle­ton, Ife­len Chad­wick

3*) De ware naam van Dud­ule is Clyde CV»ok; adïes: Fox Stu­dios, 1401% West­ern Av­enue. Bos An­ge­les (Cal) U. S. A.

NVB, — Ont­van­gen 1 frank.

Manon. — Zie adres Hélène Parly, antwo­ord aan Leonore Per­d­u­cala.

Op­er­a­teur, Hemixem. 1°) Mana Au­so­nia. zendt dwn­gaans zijne photo: adres: c/o. U. C.I. 51. Via Ma&yrata,* Rome.

2°) Wen­schen de ve­r­ant­wo­ordelijkheid bij het gi*ven van dergelijke adressen niet op ons te ne-meo,

Proske. — William Far­num zendt gratis zijne pïmto; adres Fox Stu­dios, 1401. West­ern Av­enue. Lev An­ge­les (Cal.) U. S. A.

Geluk­ster. —- 1°) Het e enigs te stu­dio van iet­wat R reeke­nis in België bevindt zich te Mac­be­len-oij Vil­vo­or­den, en hoort toe aan de Belga. Film Vlij.

1") Daar is geen vaste regel voor: door­gaans »Lor eene zekere beroemd­heid die men aP bezit, of door... toéval.

3") Die kans zou het gun­stigst in Amerika zijn.

Leo­bro. — Die kwestie is ter studie.

Willy Be­lief ro*d. — 1°) Anita Stew­art, adres: .laws Pic­tures, 729 Sev­enth Av­enue. New-York City City (U. S. A.) '

2°) Hélène DarJy zie adres antwo­ord aan Leonore Per­d­u­cala.

V Francinne Mussey, adres: 30. rue Faid­herbe. Paris.

Piet Hobin. — ln) Fran­cis Ford is 4C jaar oud; ad?es: c/o. West Coast Stu­dios, 6040 Sun­set Buol-vard, Hol­ly­wood (Cal.) U. ß.A.

2°) Georges Mel­chior is aart geene enkele maat-fc-fi.appij voor lan­gen tijd vast ver­bon­den: adres: 65. rue de la Colonie. Paris.

3”) De naam van dien artist is nim­mer gegeven gewor­den.

NL-B. — Er­gens knock-out gele­gen?

>ylvio Pel­liculo. — Kor­tel­ings, waarde ko rif ru-tev van « M. C. ». bekomt u op dit punt volkomen vol­doen­ing.

Buf­falo Bill. — 1°) Alice Brady; adres, c/o Itea-lart Pic­tures, 469, Fifth Av­enue. New-York City s- A.i

2P) Seena Owen, adres: Cos­mopoli­tan Pro­duc­tions, 127th Street 2nd. Av­enue New-York Citv (TAS. A.)

Lucie de Lam me minor. — 1«) Louise Lovely, Fritz, Leiber, Gladys Leslie, schrijn zc, allen aan: 6015. Hol­ly­wood Boul­vard. Hol­ly­wood (Cal.)

CIN­E­MANIEUWS­JES

Charles Belcher is zulk een knap grimeur dat Dou­glas Fair­banks hem zelf nooit herk­end wan­neer hij in een zi­jner stukken meespeelt, zooals bi­jvoor­beeld laatst in « Robin Hood », wan­neer hij eene oude vrouw uit­beelde.

Prinses Golitzine üan Rus­land zal in een film ver­schi­j­nen; « Vijf Heis­che

jaren », naar het li­j­den van het Rus­sis­che volk; deze film wordt ver­vaardigd door Frances Stevens, de Amerikaan, waar-

2”)Nina Raievesk»,adres: c/o Aubert l'r41Ï:. 124, av­enue je ia, République, Paris.

3“) Claude France, adres: 31, rue de 1* Fai»»* derie, Paris

N.-B. -— En daarmee is de kwestie met een affi« han­deld.

Lloyd Georges. — le) Tom Mix, adres: 5041. Carl­ton Way, Hol­ly­wood (Cal.) L. 5. A.

2°) Lloyd Hughes, adres: 995, Mre­beltoï»8» 8 fiée t. Los An­ge­les (Cal.) U. R. A.

3°) Jack War­ren Ker­ri­gan, adres: 1743. CW-mer.ga. Av­enue Hol­ly­wood (Cal.) U. S. A.

Yolande d’Ar­denne. — 1") Hol­lan­dia- Film Fab­rieken, te Haar­lem.

2°) 11 ep worth Pic­ture Plays Ltd. 2, Dew«»

Street, Lon­don W. 1. (Eng­land). .

3°) Stoll Film Co Ltd.. 155. Ox­ford Street Ik>* dim W. 1 (Eng­land).

Nav Sleprac. —• 1°) Gladys Wal­ton, adres: 456. South West­ern Av­enue, Los An­ge­les (Cal.)

2°) Harry Carat', adres: Uni­ver­sal Studi'W. U»> ver­sai City (Cal.) U. S.A.

Keizer der Armen. — 1») Blanche Mon­tai, ad;?*»: 93, av­enue des Ter­ries, Paris.

2°) Door­gaans 2 frank, maar Frçmschu • poet'zsfak*, hoor!

3») Zooals n ziet is er reeds aan uw wei­isdi ï* volg gegeven.

Alice PavoT. •—• 1°) Die photo stelt Dou­glas 17» - r Rinks voor in zijn rol Robin Hood, waar­van, u » ons vol­gend num­mer het geïllus­treerd sce­nario Kult vin­den.

2°) Door­gaans zendt. Sta­cia de. Napierkaw%» hare photo gratis; haar -uw schri­jven nog een»:(• herin­neren.

3°) Rex In­gram, Metro Stu­dios. 1034 feli. » Way, Los An­ge­les (Cal.) U. S. A.

(Moral­isa. -— Maken er bij gele­gen­heid jebPùiw van.

Willy Belleïroid. — Dit geval lijkt* óns • »

lan­grijk toe om het bij een een­voudig antwo­ord * Istên. Graag spraken we er u mon­del­ing» :» Gelieve naam en adres te doen ken­nen, opdal* vr» eene samenkomst zouden kun­nen vast­stellen.

Fil­martist, Gent. —- De per­soon, welke on* '•«a ti­jd­lang gele­den zijn photo en stuk­jes film liet) wor­den, wordt ver­zocht zijn naam en adres te ér»* ken­nen met het oog op eene med­edeel­ing di» "• hem tr doen hebben.

X.. B. — Vra­gen en» na Zondaf toegek»s»e» Ti in den in bet vol­gend nom­mer beant­wo­ord.

mede zij gehuwd is. De Rus­sis­che prinses heeft vijf jaar lang hulp be­wezen aan het gemartelde land.

De teer­ling is gewor­pen. — Dou­glas Fair­banks’ vol­gende rol is een Ara­bis­che bandiet. Zijn besluit staat nu vast om op het witte doek eene Oost­er­ache vertelling te laten ver­schi­j­nen, iets in den aard van « De Duizend en één Nacht u. Hij heeft de 20 acres land welke achter zijn stu­dio gele­gen waren in beslag genomen om de toover­achtig scher­men voor dezen film te laten maken.


« CIN­EMA WERELD »

Onze Ciné-Ro­mans

Lev­ens­beschri­jv­ing = van Pola Negri

door Ed. Neorg.

6e VER­VOLG

Als deze in de kist lag legde Lu­bitsch het dek­sel er op en fluis­terde ons allen toe het stu­dio te ver­laten. Eenige minuten lang, het scheen wel een uur, bleef Emil Jan­nings in de doo­d­skist liggen; dan ho­or­den wij hem op het dek­sel klop­pen, het 'oplichten en uit de kist komen waarop hij riep dat hij bijna, stikte. Maar wan­neer hij het ledige stu­dio zag, oe­greep hij dat hij dit­maal het slachtof­fer was van Lu­bitsch’s gewone grap­pen. Ik heb nooit razen­der man gezien als. hij het toen was. De vol­gende dag liét hij het gan­sche gezelschap wachten, das’" hij weigerde te werken en het du­urde wel twee weken eer hij een woord tot Lu­bitsch sprak.

Wan­neer « Madame du Barry » in Berlijn ver­toond werd, werd hij aanzien als een der fi­jn­ste fil­men welke men ooit voort­ge­bracht had. Het was een tri­omf voor Lu­bitsch en mij zelf overal waar hij op h6t doek ge­bracht werd en bij de eerste veitoon­ing te New-York, in het «Capi­tol The­atre», waar hij twee weken bleef draaien, klopte hij het rekórd der ont­vang­sten.

Na de voltooi­ing van « Du Barry » had ik een kort verblijf te Warschau. Ik was zeer gelukkig wan­neer ik daar aankwam, want ik was in een vrij en on­afhanke­lijk Polen. Mijn heer­lijk land, waar­voor mijn vader gestor­ven was, had ein­delijk zijne plaats tuss­chen de Staten in­genomen, en als een», goede pa­tri­ote juichte ik zijne vri­jheid toe.

Met hernieuwde kracht keerde ik naar Berlijn terug om mijn werk te herne­men. De vol­gende film was « Sumu­run », be­w­erkt naar de pan-tomine welke ik gespeeld had te Warschau en Berlijn.

Lu­bitsch zelf nam de rol van de « Bul­te­naar » en daar ik het stuk door en door kende, wer­den de meeste toonee­len onder mijne lei­d­ing gedraaid; ik moet beken­nen dat « Sumu­run » op het doek het­zelfde ef­fekt had als op het tooneel; hêt had zooveel bi­j­val als « Du Barry ».

Het was gedurende dit fil­men dat ik ver­loofd werd met graaf Dom­ski. Dit gebeurde te Sass­nowiece. Het was gedurende mijne gewone reizen van Warschau naar Berlijn, daar ik al­toos mijne moeder be­zocht, dat ik te Sass­nowiece, aan de grens, door de Poolsehe doua­nen werd opge­houden. Ni­et­te­gen­staande mijn paspoort in regel was en in mijne hoedanigheid van Poolsch on­der­daan wer­den door mijne landgenooten mijne juwee­len afgenomen. Ik had, op aan­raden van hooge Poolsche per­so­nen, deze weg naar Berlijn genomen, daar in het begin van 1919 de reis tuss­chen de twee hoofd­st­e­den niet zoo gemakke­lijk was als nu. Ook was ik gewaarschuwd voor de Duitsche ambtenaren daal deze met de Polen niet erg in­genomen waren.

Dat ik nu door mijn eigen volk mijne juwee­len. zelfs diege­nen welke ik aan de vingers had, zag afre­men was iets dat ik nooit had kun­nen dvoo-men, het maakte mij meer dan kwaad.

« Geef mij on­mid­del­lijk mijne juwee­len terug ol ik doe 'tl allen weg­ja­gen! » snauwde ik de ambte­naars toe. « Be ben Pola Negri. Poolsche ge­boren en opgevoed en daar mijn paspoort goed en wel;n regel is, eisch ik ze oogen­blike­lijk terug! »

Het was al boter aan de galg.

« Het is ver­bo­den, gelijk welk juweel, uit Polen mee te nemen zon­der spe­ciale toe­lat­ing», antwo­ordde mij een of­ficier. « Gij hebt daar geen be­wijs voor, dus moet ge ze hier laten. »

« Ik ga niet terug naar Warschau om zulke toe­lat­ing te halen! » ging ik verder. » Ik ga met den vol­gen­den trein naar Berlijn en neem mijn eigen­dom mee! »

« Mevrouw », zegde de of­ficier zeer beleefd, « dit is on­mo­gelijk. Er is één enkel man welke u uwe j'. weel en kan terug be­zor­gen en die man is de kom-man­dant van Sass­nowiece.

« Zendt die man hier! » beval ik.

» Ónmo­gelijk, de kom­man­dant is in zijn hóofd-kwartier te Sass­nowiece. »

« Breng mij dan bij den kom­man­dant! ». vroeg ik een weinig be­daarder.

'Dit, mevrouw helaas, is ook ónmo­gelijk», wed­er­voer de of­ficier.

« Ónmo­gelijk, on­mo­gelijk! » barstte ik los, «gij be­weert Poolsche pa­tri­ot­ten te zijn et gij zegt dat het on­mo­gelijk is mij bij den kom­man­dant te bren­gen! Zoo gij niet on­mid­del­lijk doet wat ik zeg dien ik eene klacht in tegen u allen! »

Er was eene zekere au­toriteit in mijne stem, want de douaniers be­raad­slaag­den onder elkaar en de over­ste verk­laarde zich bereid mij bij den kom­man­dant te lei­den.

Hij zal weigeren u te > ont­van­gen », zegde deze, « en in­dien hij u ont­vangt zal hij uwe vraag afwi­jzen. »

Dit ze­gende ver­li­eten wij de sta­tie en gin­gen naar het hoofd­kwartier van den kom­man­dant der doua­nen. Wan­neer wij aan het gebouw kwa­men, ver­zocht mijn gelei­der een oogen­blik te wachten.

« Als ge mij niet oogen­blike­lijk vóór den kom­man­dant orengt», begon ik op­nieuw, « dan zal ik zor­gen dat ge geen dag langer te leven hebt. »

En ten laat­ste had­den mijne wo­or­den het nood­ige re­sul­taat bereikt, want de of­ficier on­der­hield zich een oogen­blik met den schildwacht vóór de deur en ik werd ver­zocht bin­nen te tre­den om on­mid­del­lijk daarna vóór den kom­man­dant ge­bracht te wor­den.

« Ik ben van mijne juwee­len be­stolen! » begon ik zon­der mijn of zijn naam te zeggen of te vra­gen.

« Ik ver­zoek deze dadelijk terug, opdat ik mijne reis naar Berlijn kan voortzetten! »

« Ver­schooning, mevrouw», antwo­ordde eene vrien­delijke stem, ter­wijl een flinke of­ficier in het uni­form van Poolsch kolonel recht­stond, « tot wie heb ik de eer te spreken »

« Ik ben Pola Negri. Pola Negri van het keiz­er­lijk The­ater te Warschau, op het oogen­blik Vei-bli­jvende te Berlijn .en ik eisch mijne juwee­len terug! »

« Met plezier, lieve dame, antwo­ordde weer de muzikale stem, « ik ben graaf Dom­ski en tot uw di­enst. »

En - met eene buig­ing naderde hij, stak mij de hand toe, welker be­weg­ing ik niet on­beant­wo­ord liet, en drukte een kus op de mijne. Zijne lip­pen raak­ten mijn hand­schoen, maar toch voelde ik ze, tot zelfs op deze dag nog. Wan­neer hij zijn hoofd oprichtte zocht mijn blik zijne oogen.

Het mag vreemd klinken als in een sprookje, maar ik verzeker u het is de waarheid, van het

«CIN­E­MAW­ERELD »

eerste oogen­blik dat wij eikaars blik kruis­ten, voelde ik dat wij eikaars lot zouden dee­len, dat deze man mijn echtgenoot zou wor­den. En zoo was het. En wat zon­der­ling was, graaf Dom­ski, kom­man­dant te Sass­nowiece, had op ditzelfde oogen­blik dezelfde gewaar­wordin­gen. Hij vertelde wan­neer hij mij toen zag, hij gevolde dat ik zijne vrouw zou wor­den.

En dan zijn er men­schen die zeggen, dat liefde op het eerste zicht on­mo­gelijk is.

On­noodig te zeggen dat mijne gram­schap plot­sel­ing be­daarde. Zijne sym­pa­thieke stem deed mij om ver­schooning stame­len we­gens mijne stoutheid maar hij wou er niet naar luis­teren.

« G'ij waart in uw goed recht », zegde hij, « de doua­nen te beve­len u tot hier te bren­gen. Zij had­den on­gelijk de eigen­dom van eene Poolsche dame af te nemen. Ik vraag ver­schooning voor hunne bru­tal­iteit en ik bid u mijne verontschuldig­ing aan re nemen. »

Zijn blik drong tot in mijne ziel. Hij was zoo voorkomend, zoo beleefd dat ik in­wendig de doua­nen dank­ten voor "hunne han­del­wi­jze.

Het was in deze ro­man­tis­che om­standighe­den dat ik mijn ee­htgen­odt ’t eerst ont­moette. On­mid­del­lijk wer­den dan ook mijne juwee­len terug gegeven.

Bij deze eerste ont­moet­ing was er van ons bei­den geene beken­te­nis van liefde; van mijn kant zou het nog al bru­taal ge­weest zijn. Deze schoone of­ficier, en nog wel edel­man, welke eene dame ter hulp was gekomen, was al wat ik ged­roomd had die wel eens mijn man zou wor­den. Hij vroeg mij om mijne reis naar Berlijn tot den vol­gen­den dag uit te stellen, om dan zijne moeder en zuster op hun kas­teel een be­zoek te bren­gen.

En dien avond, in plaats van naar Duitsch­land’s hocfd­stad tè reizen, zon­der juwee­len, di­neerde ik met den kom­man­dant van Sass­nowiece op zijn kas­teel, met mijne par­els om mijn hals. Vier maan­den later was ik gravin Dom­ski.

Graaf Eugène Dom­ski, jong, el­e­gant, rijk, bezit­ter van eene der oud­ste namen in Polen, was mijn droom-pi­ins. In het eerst schuchter, daarna zoo vri­j­moedig als schuchter, bek­ende hij mij maar eerst zijne liefde vier weken later, wan­neer / hij een be­zoek aan Berlijn bracht. Doch zijne

\ moeder had van den be­ginne zijn ver­liefde blik

opgevan­gen, dien avond wan­neer ik op haar kas­teel kwam en mij, vreemdelinge, ont­van­gen had als ware ik hare dochter. Dit vertelde zij mij wan­neer ik met haar zoon ver­loofd werd, er bi­jvoe­gende dat zij wel dacht dat ik hare schoon­dochter wor­den zou. De vol­gende dag, wan­neer hij mij naar den trein voor Berlijn bracht, dacht dat dit be­zoek ann zijn kas­teel meer een droom dan werke­lijkheid leek. Had dit maar een droom ge­weest dan ware ons bei­den veel ver­driet ges­paard gebleven.

Graaf Dom­ski be­loofde mij naar Berlijn te komen zoodra hij in verlof kon gaan. Drie weken later hield hij zijn woord, wij had­den in­tuss­chen naar elkaar lange brieven geschreven, en in de hoofd­stad van het Duitsche Rijk, of beter Duitsche Re­pub­liek, begon hij met mij het hof te maken. Zek­eren avond, na het diner in het Hotel Es­planade, vroeg hij mij zijne vrouw te wor­den, waarin ik toestemde. Ik be­minde hem vurig en werd weder be­mind. Een­maal nog had ik zoo vurig be­mind, maar het treurige einde daar­van was in zoete herin­ner­in­gen ve­ran­derd.

Onze verlov­ings­da­gen waren zoo gelukkig als ie­mand maar wen­schen kan. Wan­neer mijn ver­loofde niet naar Berlijn kon komen, dan ging ik naar zijn kas­teel te Sass­nowiece, waar zijne moeder en zuster mij ontvin­gen met open armen. Op zek­eren dag, in April, wer­den wij gehuwd op de ge­bruike­lijke Poolsche wijze.

Ons huwelijk was eene groote gebeurte­nis: de Dom­ski’s bezit­tin­gen zijn ver uit­gestrekt en al do be­won­ers waren van wijd en zijd gekomen in hunne schilder­achtige kleedij om de plechtigheid te vieren. Ik droeg het tra­di­tion­neel Poolsche Hofkos­tuum, eene kleed­ing waarin Eugène Dom­ski’s over­g­root­moeder, 100 jaar gele­den, getrouwd was. Mijn echtgenoot droeg de uni­form van Poolsch edel­man; 400 genood­ig­den zaten aan den diseb en het bal du­urde tot laat in den mor­gen.

Onze wit­te­broodsweken waren buitenge­woon gelukkig; wij brachten al den tijd door op een jacht­slot. Dagelijks gin­gen wij op jacht in de boss­chen zi­jner bezit­tin­gen.

Edoch, aan alles is een einde en het leven is ééne ve­ran­der­ing. Voor de eerste maal was ik tevre­den; ik ver­gat mijn werk, tot zelfs mijne film­loop­baan, ik ver­gat alles, be­halve mijn echtgenoot.

Hoe spi­jtig' dat wit­te­broodsweken niet eeuwig kun­nen duren. Zek­eren mor­gen deelde mijn man mij mede, dat hij terug naar zijne ambt­sza­ken moest, waarop wij van het jacht­slot vertrokken.

Ik had een lange rust ver van het stu­dio en in de gelukza­lige dagen na onze bruiloft, had ik ver­geten dat ik terug te Berlijn moest zijn, in de maand Mei, om aan een nieuwe film te be­gin­nen. Geen enkele maal had ik met mijn echtgenoot daarover gespro­ken en wan­neer de 'brief kwam van het U.F.A. Stu­dio, mij aan mijn plicht herin­nerend, had ik met Dom­ski de eerste twist.

Gelijk of on­gelijk, hij dacht wan­neer ik zijne vrouw zou gewor­den zijn ik de kinema vaar­wel zon zeggen. Het was enkel wan­neer ik mijn kon­trakt liet zien en hem aan het ver­stand bracht, dat ik dit geteek­end had hij mij toe­stond Sass­nowiece te ver­laten.

Het du­urde drie maan­den eer deze film voltooid was en ik naar huis kon keeren, maar ik was nog maar pas daar aangekomen of een drin­gend telegram riep mij terug naar Berlijn om een vol­gende film te be­gin­nen.

Dit­maal was mijn echtgenoot woe­dend. Ik was een lan­gen tijd van hem geschei­den ge­weest, en ik ver­langde dus ook bij hem te bli­jven zo­olang ik kon, maar mijn kon­trakt ver­breken en mijne kol-legas en vrien­den ver­laten, zij die zoo goed voor mij ge­weest waren, dit kon ik ook niet over me zelf kri­j­gen. En zoo, na een stor­ma­chtig tooneel, keerde ik terug naar het stu­dio.

Te laat be­greep ik, dat ik geene twee meesters kon di­enen. Het ambt van Dom­ski ver­plichtte hem te Sass­nowiece te bli­jven, mijn kon­trakt bond mij in Berlijn. Ik had het zoo ver kun­nen rege­len in het stu­dio dat i kdik­wi­jls naar Polen kon keeren, maar hoe meer ik naar huis kwam hoe grooter de kloof werd tuss­chen mijn man en mij. Deze ver­langde dat ik de film voor goed zou ver­laten en verbli­jven op zijn kas­teel. Ik hield er aan dat hij mij ten­min­ste zou toes­taan zes maan­den van het jaar in het stu­dio te verbli­jven, maar niets hielp en elke dag bracht ons verder van elkaar.

Eenige maan­den, later, op zek­eren avond, kwam de schei­d­ing. Gedurende mijn gewoon be­zoek aan huis kwam er weer een telegram, het was omtrent mid­der­nacht, mij terug roepende naar Berlijn; wan­neer ik het mijn echtgenoot toonde werd hij als razend.

Hij toonde zijn re­volver en riep wan­neer ik naar Berlijn vertrok het over zijn lijk zou zijn.

We­tende in welke toe­s­tand hij zich bevond en het hem ernst was, be­gri­jpende dat het dit­maal het einde zou zijn, be­loofde ik hem te bli­jven. Edoch, dien avond, nadat hij te bed gegaan was, stond ik op, kleedde mij, nam zooveel ik dra­gen kon, en ver­liet het kas­teel om nooit meer terug te keeren.

(Wordt voort­gezet.)


LOUIS CAVENTS

In­stal­la­tions et Répa­ra­tions d’Elec­tricité

Mai­son Prin­ci­pale:

21, RUE LÉOPOLD

Suc­cur­sales:

6o, rue de l'Église 118, rue Na­tionale

Ate­liers:

rue Guil­laume Tell, 1

GROS

Devis gra­tuit sur de­mande

DÉTAIL

Spécialité: LÜSTRERIE

FAB­RIQUE:

Rue Vinçotte, 88 BORG­ER­HOUT - [An­vers] —

TÉLÉPHONE 5842

Karthuizcrsslraal, 9A - Brus­sel

Kor­tel­ings te Antwer­pen

De laat­ste suc­cesßlmen:

De Liefde sterft nooit

• Zijn Plicht

Ver­loss­ing

De Zee­duivel

Drukk. «Nep­tune». Steen­houw­ers vest. 28. Antw.


POUR AVOIR UNE BIÈRE BONNE ET SAINE

Adressez-vous à la Brasserie

VAN HOMBEECK

BERCHEM - Tél. 5210

HIKHKS en BOUTEILLES - en FUTS

HA­BILLEZ

VOS

EN­FANTS

BRI­TAN­NIA

17, Longue rue d’Argile

12, rue Van Ert­born Tél. 2921 AN­VERS Tél. 2921

Agence pour la Province d’An­vers du Vrai “FER­ODO”

Agençe pour An­vers des Roule­ments à billes S. K F.

Agence générale pour la Bel­gique du Di­a­mond et Noble’s Pol­ish

La seule mai­son de la place four­nissant aux garages aux prix de gros

106, rue de l’Eglise, 106

F10 unn U UES

Arrange­ments —- Répa­ra­tions Con­ser­va­tion de four­rures Prix avan­tageux — Tra­vail soigné

PHO­TOGRAVEURS

DESSI­NA­TEURS

Champ Vlem­inekx. Ö AN­VERS e»eus«~G»=..» Télépm'9209

EXÉCU­TION RAPIDE ET SOIGNEE

OU­VRAGES DE DAMES

OU­VRAGES DESSINÉS

LAINES, SOIES, CO­TONS, COU­VRE-LITS, NAPPES, STORES, BON­NET­TERIE A LA MAIN, DEN­TELLES, JUMPERS

MAI­SON EMMA

H A M)WE R Klv

WOL, ZIJDE, KA­TOEN, BED­SPREIEN, TAFEL-KLEED­EREN, STORES, KAN­TEN, HAND­BREI­GOED, JUMPERS

tjj An­vers, Rue Von­del­straat, 15, Antwer­pen

GAR­NI­TURES

POUR

Fu­moirs, Sa­lons, Boudoirs Cham­bres à coucher Ve­ran­dah Fau­teuils - Club

11, Longue rue du Van­neau

(près du parc)

MEUBLES

I Les plus grands Ma­g­a­sins en Bel­gique

9 Longue rue des Claires 9

(près Meir)

Grand choix de gar­ni­tures. 200 salles à manger, | f cham­bres à coucher, sa­lons, cuisines, ve­ran­dah’s, | bu­reaux, li­ter­ies, chaises-longues, etc. etc. 1

Mai­son Améri­caine

Meilleur marché qu’ailleuts g Ou­vert tous les jours jusqu’à 8 h. f. § Ma­g­a­sin fermé g

ihi­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­iiiïï

Autos pour Cérémonies. Mariages, Baptêmes $ et Fêtes

Garage J- & H. DEHU

Téléphone 3107

42, Canal des Brasseurs - AN­VERS

VOY­AGES A L’ÉTRANGER - EX­CUR­SIONS PRIX A FOR­FAIT

I i GlSY­WSlVl­HXs y .

2'ClC ik, LL ryoùpcyi—

A. oi el?oo s - g&eu­x­Pc6t

'CEMEÊSrgSTRAATO

BRODERIES

DESSINS MOD­ERNES

PER­LAGES, BOU­TONS, POINTSCLAIRS. PLIS­SAGE

M-- RYCK­AERT

RUE RUBENS, 17, AN­VERS

TRA­VAIL SOIGNE ET RAPIDE

..​ENGELSCH HOE­DENMA

VON­DEL­STR., 19

CAUS

(nabij St. Jansplaatsi

De laat­ste nieuwighe­den in Vil­ten Hoe­den

Rüirrçe îçeus Ziet Eta­lage


ft

Due

ROYAL

Femme mer­veilleuse!

CIN­EMA I

PniOi­i­i­i­i­i­i­iie Hu ‘Ik an V juin

Le cap­i­taine Al­nric Lewin a une femme char­mante, parce qu’elle témoigne un vif intérêt à ses travaux comme d’ailleurs à tout ce qui le con­cerne, et est no­tam­ment fort préoccupée de son avance­ment dans l'armée de la Grande-Bre­tagne.

Tl a été envoyé dans file de Key, sur le côte d’Afrique, en qualité de secrétaire de Grégory, com­mis­saire-ad­min­is­tra­teur de 1 ’Tie. Cette résidence peu agréable était loin de plaire, à sa femme, qui prit la réso­lu­tion, non ex­empte de périls, d’in­flu­encer Grégory par sa grâce et son charme, de le sub­juguer, afin d’obtenir plus facile­ment pour son mari un poste plus avan­tageux, celui de Malte, que les époux Lewin am­bi­tion­naient par­ti­c­ulière­ment.

Le succès de Mme Lewin dépasse son at­tente: h jouer avec le feu... Grégory. réputé bourru et in­traitable, in­vulnérable • et en­nemi des femmes, s’éprit pas­sionnément d'elle. Le coup de foudre! •—• Mais pen­dant que la femme d’Al­nric Lewin met­tait ainsi en œuvre ses ruses féminines, son mari subit de son côté la séduc­tion des beaux yeux de Diana Chur­ton, dont le mari, désigné pour faire par­tie d’une expédi­tion loin­taine, l’a laissée seule dans ce séjour mo­not­one el morne.

Grégory, dont la pas­sion pour celle qu il con­voite n’a fait que grandir, s’ex­ac­erba au point qu’il n’hésita pas à sac­ri­fier la vie de l’homme pour posséder sa femme: au lieu de se con­former à l’ordre reçu d’An­gleterre de faire par­tir le cap­i­taine Lewin pour Malte, il l’en­voya au cœur de l’Afrique avec une expédi­tion répres­sive des plus dan­gereuses, croy­ant ainsi se débar­rasser sûre­ment de lui.

Il était loin de soupçonner que ses plans al­laient être déjoués par une in­no­cente let­tre que Mme Lewin reçut d une amie de Lon­dres et qui la félic­i­tai! pour la nom­i­na­tion de son mari au poste de Malte. Du coup elle com­prit le but in­avouable de l'Ad­min­is­tra­teur.

In­dignée el désolée de voir en dan­ger par son pro­pre aveu­gle­ment l'homme qu’elle aime — car elle ne s’était servie de ses ar­ti­fices de femme auprès de Grégory que dans l’intérêt de son mari — elle se précip­ite chez Grégory.

Dans l’en­tre­vue qu'elle eut avec lui, celui-ci eut tme al­ti­tude cynique; il n eut pour elle que d’amères rail­leries. Mais elle lui fit com­pren­dre sur-le-champ qu’il n'avait pas af­faire à l'ange de douceur qu'il avait con­nue... Elle l’obligea de signer un ordre de re­tour pour Lewin, et è lui don­ner une es­corte armée pour se ren­dre â la r

1. Danses Néer­landaises . W. Siep

2. Chan­son sans paroles Mendels' hn

FA­TAL­ITE

Drame in­terprété par Anita King

Préciosa . . CM. von Weber

Ou­ver­ture

Comédie dra­ma­tique avec Miss du Pont dans le rôle prin­ci­pal

PlWail­l­l­l­lit Vllll Vi loi 28 Jll

Drama­tisch tooneel­spel met Miss du Pont in den hoof­drol

SE­MAINE PROCHAINE

HOOT GIB­SON

Comédie d’aven­tures

BESSIE LOVE

dans

Amour quand tu nous tiens

Comédie

A par­tir de ven­dredi G juil­let CLO­TURE AN­NUELLE Réou­ver­ture en sep­tem­bre

Révoqué de ses fonc­tions sur la plainte de Mme Lewin, Grégory s'em­bar­qua immédi­ate­ment après elle pour la suivre et se venger.

Mais la femme mer­veilleuse ra­mena, en dépit, de mille dan­gers et embûches, son mari bien-aimé, l’ar­rachant à une mort quasi cer­taine que Grégory avait es­comptée.

1. Ned­er­land­sche dansen . W. Siep

:ed....​Mendelssohn

NOOD­LOT

Drama ver­tolkt door Anita King

Préciosa . . CM. van Weber

Open­ingstuk

lEen won­der­bare Vrouw U

Kapitein Alaric Lewin heeft een mooie, bekoor­lijke vrouw. Bei­den be­minnen elkaar met on­verdeelde liefde. Wan­neer dan Lewin naar het ei­land Key gezon­den wordt, een verbli­jf­plaats welke weinig aan zijne vrouw be­valt, zal deze haar gra­cie en haar beko­r­ing ge­bruiken om den be­heerder van het ei­land, Grégory, te beïnvloe­den, en de ver­plaats­ing naar Malta te bekomen. Maar wie met het vuur speelt... Grégory, bek­end als een on­han­del­bare, een vrouwen­hater, w'ordt dol ver­liefd op die ver­lei­delijke blon­dine en hij zal niet aarze­len hel leven van den man op te of­feren om de vrouw te bezit­ten. In plaats van het bevel dat hij ontv­ing om Lewin naar Malta te doen ver­rekken, uit te vo­eren, zendt hij hem in het hart van het wilde Afrika, aan het hoofd van een gevaar­lijke ex­pe­di­tie.

Zijn lage plan­nen zouden echter schip­breuk li­j­den door een heel on­schuidi­gen brief door ecu vriendin aan Mcv. Lewin uit Lon­den geschreven en waarin zij geluk­wen­sclit met de verkre­gen ver­plaats­ing naar Malta.

Zoo be­greep Mev. Lewin heel de on­noem­lijke doen­ing van Gre­gory.

lloe cynisch en spot­tend hij zich nu ook vo­or­doel, zij zal hem snel diets maken dat hij niet te doen heeft met den engel van zoel­heid, zooals hij ze tot hi­er­toe kende.

Zij ver­plicht hem het bevel tol terug­keer te leeke­nen voor haar man, en haar een gewapende li­jf­swacht te geven om haar echtgenoot op te zoeken in tic donkere Afrikaan­sche woestenij doorheen de jun­gle, waar ver­rader­lijke koort­sen woe­den.

Op aan­klacht van Mev. Lewin wordt Gre­gory uit zijn func­tie ontzet en hij vertrekt on­mid­del­lijk na haar om ze te vol­gen en zich te wreken.

Maar de won­der­bare vrouw zal met haar hart­gelief­den man lerug­keercn, ni­et­te­gen­staande duizend gevaren en val­strikken, hem on­trukkend aan een gewis­sen dood dien Gre­gory had voor­bereid.

, Im­primerie du Cen­tre, 26. Rem­part Kip­dorp, An­vers.