Programma van 28 sep. tot 2 okt. 1919



Brochure

Bron: FelixArchief nr. 1968#175

Deze tekst werd automatisch gegenereerd op basis van gescande pagina’s met OCR-software. Door de diverse historische lettertypes gebeurde dat niet altijd foutloos.

Toon alleen de facsimile’s van dit programma


cJD

rsj

{awS­H­HE­ni

pro­grammé


88-96, Lo­za­nastraat, 15, Hui­de­vet­ters­straat en 20 Bij­hui­zen

De groot­ste en best­ge­ken­de

VER­VE­RIJ en WAS­SCHE­RIJ

Rei­ni­gen en in ’t nieuw­wa­schen van klee­de­ren en kos­tu­men Ver­zorg­de be­die­ning, het fat­soen wordt be­hou­den. — De groot­ste spe­ci­a­li­teit ter plaat­se voor het ver­ven van ge­maak­te klee­de­ren en kos­tu­men en nieu­we stof­fen voor den ver­koop. Ook wol­len sargiën voor man­nen.

DE BESTE PRO­DUK­TEN! DE MEEST BE­KWA­ME WERK­LIE­DEN! SPE­CI­A­LE IN­RICH­TIN­GEN en OR­GA­NI­SA­TIE.

Ra­di­ca­le Ver­be­te­ring in den Dienst der COLS en MAN­CHET­TEN, min­der sleet en stij­ver dan vroe­ger.

Pe­li­kaan­str. 19 H. AAP Te­le­foon 2674

VAN OUDS GE­KEND HUIS

De Rol­land­schE Ui­s­chu;inkel

Elke dag ver­se­he Visch — Le­ven­de Ri­vier­visch.

SPE­CI­A­LI­TEIT VAN GE­PEL­DE GAR­NA­LEN.

UIT­SLUI­TEND FI­LI­AAL VAN YMUI­DEN­SCHE VISCH.

Bin­nen kort aan­komst van Zee­land­sche Oes­ters.

>030*19 N3G NVA V

(WBui­uop­jTa­ti ap uaâa) 08 ‘dHO­Qd­VTH ‘08

N3W IdNIA

Ea aij­a­Bu­jn ua ua>j>iciy ‘ua­sa­nig g

MVA SD3H 31S100HD 3d

A LOUER

IN DE GOU­DEN LIER

Louis VIL­LERS-VER­BEEK 5

Huis van ver­trou­wen Goud-en Zil­ver­smid J

HOR­LO­QIEN. RE­PA­RA­TIEN.

IN­KOOP van Goud en Zil­ver aan den HOOG­STEN PRIJS. 93. DIEPE­STRAAT, 93, ANT­WER­PEN. Kor­te­lings ope­ning van een bij win­kel. GE­MEEN­TE­STR. 17.

A LOUER

Na­d­HaAVXNV ‘8S IVVHIS­N3KW­VH ‘8Z

iqo ‘ajns­soa uva

joj f) jpuam ‘uebS aj poa[>ja5 jnnp aj jaiu ua u(ij ‘paoS iuq


Brou­we­rij­en AR­TOIS LEU­VEN

MA­GA­ZIJN: -- De­pots van Ant­wer­pen — BU­REEL:

62, Vlaam­sche Kaai, 62 | 25, Gij­ze­laars­straat, 25

BOCK - PIL­SEN - FONCÉE (Mu­nich)

DUB­BEL GER­STEN (Bavière) en BST bij­zon­der ta­fel­bier in vaten en in fles­schen. BOCK-PIL­SEN, in ver­bruik AL­HIER

ECOLE SPE­CI­A­LE

Coin: des rues Hou­blon­nière et Ar­que­bu­siers,.

AN­VERS.

On nous in­for­me qu’on com­men­ce des nou­veaux cours de fla­mand, français, an­glais, es­pag­nol et al­le­mand, ainsi que de Comp­ta­bi­lité Com­mer­ce, Sténo­grap­hie et Dac­ty­lo­grap­hie.

Les cours com­men­cent le 1 et le 15 de chaque mois, 10 frs. par mois.

Cours col­lec­tifs: leçons par­ti­cu­lières de:

de FLA­MAND ou de FRANÇAIS ou de AN­GLAIS ou d’ES­PAG­NOL

ou d’AL­LE­MAND ou de STÉNO­GRAP­HIE ou de DAC­TY­LO­GRA­PIE ou de COMP­TA­BI­LITÉ

Ma­chi­nes à écrire de tou­tes mar­ques,

SMITH PRE­MIER, IDEAL, RE­MING­TON, UN­DER­WOOD-TOR­PE­DO etc.

De­man­dez des renseig­ne­ments à l'ECO LE SPE­CI­A­LE. Bu­reaux ou­verts de 9 à 12 et de 3 à 7 heures-

Le Di­rec­teur.

J. V AN; SCHA EREN.

L’En­fant öe la Pro­vi­den­ce

Dans une pe­ti­te ca­ba­ne, per­due au cœur des forêts de l’Ouest Améri­cain, Jules Le­neau vi­vait par­fai­te­ment con­tent de son sort.

Jeune et vi­gou­reux, la lutte jour­na­lière con­tre les éléments ad­ver­ses ne par­venait qu’à ex­ci­ter sa bonne hu­meur inépuis­a­ble. Il était trap­peur de pro­fes­si­on et par­tait chaque jour à l’au­ro­re pour in­spec­ter ses trap­pes, quîl pour­voy­ai­ent à son exis­ten­ce et à celle de sa femme Je­an­ne et de son jeune en­fant, qui con­sti­tu­ait un lien d’une in­fi­nie tendres­se entre les deux époux. Mais une dou­lou­reu­se épreu­ve les at­ten­dait. Un soir le bébé eut la fièvre. Le médecin le plus pro­che rési­dait à bien des kilomètres de dis­tan­ce. Jules Le­neau s’adres­sa à un mi­neur du voi­si­na­ge, du nom de Red Adair; mais ce­lui-ci détes­tait Le­neau et re­fu­sa d’aller in­vo­quer l’aide du doc­teur. Red Adair ad­mi­rait long­temps Je­an­ne Le­neau, la femme de son voi­sin. Quand Jules fut parti pour de­man­der l’as­sis­tan­ce d’un trap­peur ami, Adair crut l’oc­ca­si­on bonne pour ren­d­re vi­si­te à Je­an­ne sous prétexte de sym­pa­thie; il était pris de bois­son comme d!ha­bi­tu­de et une pas­si­on mal­sai­ne grondait en lui.

La jeune femme était dans la ca­ba­ne, au che­vet de son en­fant. Cette scène ne put émou­voir l’ivrog­ne. Il y eut une lutte ter­ri­ble; la jeune femme se défen­dit comme une li­on­ne; dans la!utte elle par­vint à sai­sir le re­vol­ver d’Adair et un coup re­ten­tit. Jules Le­neau était pro­che; il en­ten­dit ce coup et ac­courut en toute hâte. Plein d’une juste colère, il se jeta sur l’infâme et le jeta de­hors... Hélas! 'e bébé était mort; la félicité du jeune ménage était anéantie—

Des mois se passèrent, mais la dou­leur de Je­an­ne Le­neau per­sis­tait. Un jour Jules re­tour­nait d’une ex­cur­si­on dans les forêts, ap­por­ta avec lui un jeune garçon d’en­vi­ron qua­tre ans. Il avait re­cu­eil­li le gosse égaré‘dans la forêt, sans sa­voir qui il pou­vait être, son­g­e­ant seu­le­ment à faire une bonne ac­ti­on et pen­sant aussi que la Pro­vi­den­ce lui avait envoyé cet en­fant pour rem­pla­cer dans son foyer le cher fils enlevé à leur amour.

Mais Red Adair et son co­pain Jean Pa­pi­neau en sa­vai­ent plus long sur l’iden­tité de l’en­fant. Ils s’étai­ent assurés qu’il était le fils du Juge La Mar, l’homme le plus riche de Van­cou­ver et cal­culèrent entre eux com­bien 'e juge pai­e­rait à ceux qui lui de­vait leur per­met­tre de s'at­tri­bu­er une belle rançon.

Le jeune en­fant ra­me­na un rayon de joie dans la ca­ba­ne


LA

EAGLE STAR

and

BRI­TISH DO­MI­NI­ONS

In­su­ran­ce Cy Ltd. de Lond­res

vient de s’éta­blir à An­vers.

As­su­ran­ces ôe toute na­tu­re

DE­MAN­DEZ TA­RIFS ET PROS­PEC­TUS

Di­rec­ti­on belge: Fr. THYS 23, Place de Meir, à An­vers

désolée. Je­an­ne Le­neau ou­blia le tri­ste passé et le bon­heur re­vint. Le temps passa et Jules Le­neau ne fit aucun ef­fort pour ap­pren­d­re l’iden­tité de l’en­fant.

En­tretemps Adair et son com­pli­ce n’avai­ent pas re­noncé à leur idée de s’em­pa­rer de l’en­fant. Un jour Pa­pi­neau s’avisa de rôder au­tour de la ca­ba­ne et es­saya de sai­sir l’en­fant. Mal lui en prit; il-, paya cette ten­ta­ti­ve de sa vie; une baie bien dirigée mit fin à ses ex­ploits. La nuit sui­van­te, ce fut au tour d’Adair de ten­ter le coup; mais Jules Le­neau était sur ses gar­des. Les deux hom­mes se bat­ti­rent comme des bêtes féroces. Une fois de plus Adair par­vint à se sau­ver. Le lend­emain Le­neau, décidé à en finir, se ren­dit à 'a ca­ba­ne d’Adair, en enfonça la porte. Son en­ne­mi était assis près de la table... mort. De­vant lui, sur la table un mor­ceau de pa­pier, avec une note adressée au Juge La Mar, ac­cusant Jules Le­neau d’avoir enlevé ’’en­fant. Ainsi l’iden­tité de ce­lui-ci fut relevée à Le­neau, qui en fut atteré. Pour lui c’était un sa­cri­fi­ce, pour sa femme... c’était la vie!

Le­neau se ren­dit chez le juge La Mar, pour lui révéler la vérité. Le juge dit a’ors que l’en­fant n’était pas son fils, mais celui de sa ménagère décédée et qu'il avait pro­mis de soig­ner pour le pau­vre orp­he­lin. Le­neau de­man­da et ob­tint la fa­veur de pou­voir gar­der l'en­fant.

Le­neau re­tour­na dans ses forêts, le cœur rem­pli de joie. Il ar­ri­va juste à temps pour prévenir un désastre. Craig­nant un nou­veau vide dans son foyer, la pau­vre femme avait décidé de rejoind­re son bébé au ciel.

Son mari ar­ri­va avec l’en­fant adop­tif et empêcha l’exécu­ti­on de son acte désespéré.

Le paix et le bon­heur; sont défi­ni­ti­ve­ment res­taurés dans la ca­ba­ne isolée des forêts loin­tai­nes


Ecou­tez, cher Pu­blic, le bon con­seil sui­vant:

Le calme, en cas d’alar­me, à tous sauve la vie.

Ne vous bous­cu­lez point,, sor­tez pai­si­ble­ment,

Et cha­cun, d’être sauf, trou­ve la ga­ran­tie.

REPRÉSEN­TA­TI­ONS des Di­man­che 28 sept, à 3 et 8 H.» Lundi 29 sept, et Jeudi 2 oc­to­b­re à 8 H.

PRO­GRAM­ME EX­TRA­OR­DI­NAI­RE

1. Fi­na­le de la 6‘' symp­ho­nie pour Orgue C. M. Widor

2. Au Sénégal

3. Gau­mont-Jour­nal

4. Ave Marla P. Be­noit

5. QUI PRES­SA LA DE­TEN­TE

Drame en 3 par­ties

6. Bou­bou­le est brave, Co­mi­que

7. Mireil­le, Fan­tai­sie Ch. Oou­nod

8. L’EN­FANT DE LA PRO­VI­DEN­CE

Grand drame du Far-West en 6 par­ties in­ter­prète par Miss Jimsy MAYE et M. Mit­chell LEWIS Ie, 2e et 3e par­ties

9. Mar­che Mi­li­tai­re, Fr. Schu­bert 10. l’En­fant de la Pro­vi­den­ce, 4e, 5e et 6e­par­ties

Avis pour les Représen­ta­ti­ons du Soir. — Afin de ne pas déran­ger tes au­di­ti­ons mu­si­ca­les, le Pu­blic oc­cu­pant les pla­ces du Rez-de-chaussée aura ex­clu­si­ve­ment accès aux La­va­to­ries et W. C. (pour Dames et Mes­si­eurs) in­stallés au Jar­din d'hiver et au Café (accès par la Salle des Mar­bres).

, Ge­acht Pu­bliek! Laat ons een goe­den raad u geven:

Bij brand­alarm, is kalm Je red­ding van uw leven.

Ga heen langs waar ge kwaamt, koel­bloe­dig en be­daard, Dring niet den uit­gang toe, en ieder blijft be­waard

VER­TOON INGEN van Zon­dag 28 Sept, te 3 en 8 U. Maan­dag 29 Sept, en Don­der­dag 2 Oc­to­ber te 8 U.

BUI­TEN­GE­WOON PRO­GRAM­MA

1. Slot der 6e Or­gel­symp­ho­nie, C. M. Widor

2. In Se­negal

3. Gau­mont-Jour­nal

4. Ave Maria, P. Be­noit

5. WIE LOSTE HET SCHOT

Drama in 3 dee­len

6. Bou­bouie is dap­per, Klucht

7. Mireil­le, Fan­t­azie Ch. Gou­nod

8. HET KIND der VOOR­ZIE­NIG­HEID

Drama uit de Far-Wést in 6 dee­len ver­tolkt door

Miss Jimsy MAYE en M. Mit­chell LEWIS le, 2e en 3e dee­len

9. Krijgs­mar­sch, Fr. Schu­bert

10. dee­len

Be­richt voor de Avond­ver­toon­in­gen. — Om de mu­ziek­uit­voe­rin­gen niet te sto­ren, zal het pu­bliek dat de plaat­sen van het Ge­lijk­vloers bezet, al­leen­lijk toe­gang heb­ben tot de La­va­to­rys en W. C. (voor dames en hee­ren) in­ge-richt in den Win­ter­tuin én in het Kof­fie­huis (toe­gang langs de Mar­me­ren Zaal).


AAN­STAAN­DE WEEK

Bui­ten­ge­woon Pro­gram­ma

OLGA PE­TRO­VA

Ge­tem­perd Staal

Drama uit het tooneel­le­ven in 5 dee­len

BIS­COT VER­GIST ZIEH VAN VER­DIEP

Blij­spel. — Ver­tolkt door Bis­cot welke zoo­veel bij­val had als “ Pla­ci­de „ in de film « T1H-MINH »

Koel­bloe­dig­heid van Lady Phil­lips

Tooneel­spel in 3 dee­len

GAU­MONT - JOUR­NAL

Het Kinö der Voor­zie­nig­heid

ln eene klei­ne hut, in het hart­je der wou­den van het verre Ame­ri­kaan­sche Wes­ten, leef­de Jules Le­neau ge­heel te­vre­den met zijn lot. Jong en krach­tig kon de da­ge­lijk­sche strijd tegen de na­tuur­krach­ten er slechts toe lei­den zijne goedé) luim nog aan te wak­ke­ren. Hij was jager van be­roep en ver­trok ie­de­re dag bij het krie­ken om zijne val­len te gaan na­zien. Zijne jacht moest voor­zien in zijn on­der­houd en in dat zij­ner vrouw Je­an­ne en van het jouge kind dat hun bei­der leven zoo lief­de­vol ver­bon­den hield.

Doch eene wree­de be­proe­ving stond hen te wach­ten. Op een avond kreeg het kind de koorts. De dichtst­bij ver­blij­ven­de dok­ter woon­de op vele ki­lo­me­ters af­stand. Jules Le­neau vroeg om bij­stand aan een mijn­wer­ker uit de na­buur­schap, een ze­ke­re Red Adair; doch deze ver­af­schuw­de Le­neau en wei­ger­de den dok­ter te gaan halen. Red Adair be­won­der­de sinds lang Je­an­ne Le­neau, de echt­ge­noote van zij­nen ge­buur. Toen Jules ver­trok­ken was om de hulp van; een be­vriend jager in te roe­pen, meen­de Adair de ge­le­gen­heid goed om Je­an­ne een be­zoek te bren­gen. Hij was als al­tijd be­dron­ken en kwade drif­ten woel­den op in zijn hart.

De jonge vrouw was in de hutj aan de spon­de van haar kind­je. Dit ta­fe­reel kon den dronk­aard niet be­we­gen. Een schrik­ke­lij­ke wor­ste­ling ving aan. De jeug­di­ge vrouw ver­de­dig­de zich als eene leeu­win; onder de wor­ste­ling kon zij den re­vol­ver van Adair be­mees­te­ren en een schot viel.

Jules Le­neau was nu nabij; hij hoort het schot en komt toe­ge­sneld. Te­recht ge­bol­gen, valt hij op den snood­aard en werpt hem bui­ten. He­laas! het kind­je is dood; het hui­se­lijk ge!uk van de jonge ech­te­lin­gen is ver­nie­tigd.

Maan­den vlo­den heen, doch de smart van Je­an­ne houdt aan. Op ze­ke­ren dag komt Jules terug uit het woud, een jon­ge­tje van on­ge­veer 4 jaren me­de­bren­gend. Hij had het ont­moet in het woud waar het ver­lo­ren was, zon­der te weten wie het was, al­leen be­dacht iets goeds te doen en in het ge­dacht dat de Voor­zie­nig­heid hem het kind had ge­zon­den om aan zij­nen haard den lie­ve­ling te ver­van­gen dien hij ver­loor.

Doch Red Adair en zijn geze' Jean Pa­pi­neau wis­ten er meer van en ken­den den naam van den klei­ne. Zij had­den zich over­tuigd dat het kind den zoon was van den rech­ter La Mar, den rijk­sten man van Van­cou­ver, en zij be­re­ken­den wat de rech­ter be­ta­len zou aan de­ge­nen die er op aan­leg­gen kon­den een hoog los­geld te ei­schen.


Voor VER­SCHE V1SCH van eer­ste hoe­da­nig­heid wende men zich tot de

ANT­WER­PEN HOL­LAND­SCHE VISCH­HAN­DEL vmui­den

Da­ge­lijk­sche aan­komst van

alle soor­ten van

VER­SCHE VISCH

In 't Groot-in 't Klein

Jos. WES­SELS

Pro­vin­cie­straat, 1284 = ANT­WER­PEN

Bij­zon­der aan­be­vo­len aan Ho­tels en Res­tau­rants.

Au Pa­lais de Cor­sets

36, Klap­dorp

Mme B. DE DON­C­KER =-

COR­SET­MAAK­STER

Cor­set­ten ge­maakt en op maat.- Laat­ste Schep­pin­gen @ REI­NI­GEN - HER­STEL­LIN­GEN - VER­AN­DE­RIN­GEN

Ma­riens Cho­co­la­ti­ne

KIN­DER­MEEL

“ CHO­CO­LA­TI­NE „ het ge­zond­ste Kin­der­voed­sel tot lie­den ge­kend. Het ver­haast het vor­men der tand­jes, het sterk wor­den der been­de­ren en spie­ren, is ge­mak­kei­ijk oin te ver­te­ren, is aan­ge­naam van smaak en heeft eene over­groote voe­dings­kracht.

Ver­krijg­baar in doozen van

1 kilo à Er. 8.00

500 gr. à > 4.00

250 gr. à 2.25

100 gr. à » 1.00

Groote En­gel­sche Apo­theek

Fal­con­plein 35 en Lange Koe­poort­straat 24

ANT­WER­PEN.

A LOUER

Het jonge kind had een zon­ne­straal ge­bracht in de be­druk­te hut. Je­an­ne Le­neau ver­gat het droe­ve ver­le­den en het geluk kwam terug. De tijd ver­liep en Jules Le­neau deed geene po­ging om de ou­ders terug te vin­den.

On­der­tus­schen had­den Adair en zijn me­de­plich­ti­ge het ge­dacht bij­ge­hou­den het kind op te lich­ten.

Eens poog­de Pa­pi­neau rond de hut te slen­te­ren en het kind te vat­ten. Het viel hem niet mede; hij schoot er het leven bij in. Een wel­ge­mik­te kogel kwam een einde ste­hen aan zijn be­staan. De vol­gen­de nacht poog­de Adair het werk te vol­voe­ren, doch Jules Le­neau waak­te. De twee man­nen wor­stel­den als wi'de die­ren. Nog­maals kon het Adair ge­luk­ken te ont­ko­men, s An­de­ren­daags ging! Le­neau, be­slo­ten er een einde aan te maken, naar de hut van Adair en stamp­te de deur in. Zijn te­gen­stre­ver zat dood aan de tafel. Voor hem, op de tafel 'lag een stuk pa­pier met een be­richt aan den rech­ter La Mar, Jules Le­neau beschädi­gend hem zijn kind ont­sto­len te heb­ben. Zoo kende ein­de­lijk Jules Le­neau de een­zel­vig­heid van den jon­gen, en bleef er over ver­stomd. Voor hem was het eene op­of­fe­ring, doch voor zijne vrouw was het het leven!...

Le­neau begaf zich bij den rech­ter La Mar om hem de waar­heid mede te deëlen. De rech­ter deel­de hem dan mede dat het kind niet het zijne was, doch wel dat van zijne huis­houd­ster. vroe­ger over­le­den en aan wie hij be­loof­de voor het wees­kind te zor­gen. Le­neau vroeg en ver­kreeg de toe­la­ting het kind bij hem te hou­den.

Le­neau keer­de naar het woud terug met de vreug­de in het hart. Hij kwam daar tij­dig aan om een nieuw on­ge­luk te voor­ko­men. Vree­zend op­nieuw haren haard ledig te zien, had de arme vrouw be­slo­ten haar eigen kind in den hemel te ver­voe­gen. De echt­ge­noot kwam met het aan­ge­no­men zoon­tje en be­let­te deze wan­ho­pi­ge daad.

Vrede en geluk zijn nu voor goed te­rug­ge­keerd in de een­za­me hut in de verre wou­den....


La Pu­bli­cité Belge

De Bel­gi­sche Be­kend­ma­king

Mai­son fondée en 1912. Huis ge­sticht in 1912.

Plus de 500 em­pla­ce­ments Meer dan 500 voor­be­hou­den

réservés dans les prin­ci­paux aan­plak­plaat­sen in ’txen­trum

cen­tres de la ville pour der stad voor het plak­ken

AF­FI­CHA­GES. van AAN­PLAK­BRIE­VEN.

Mo­no­po­le de ri­de­aux, pro- Mo­nopool der rek­laam­gor­gram­mes, récla­mes lu­mi­neu- dij­nen. pro­gram­ma’s, licht­ses de tous les théâtèrs rek­lamen van al de

de la ville. The­a­ters der stad.

Af­fi­cheur du Théâtre Royal, Aan­plak­ker der Fran­sche

du Théâtre fla­mand, d’An­vers- Schouw­burg, der Vlaam­sche

Pala­ce, de la S,é Roy­a­le de Schouw­burg, van An­vers-

Zool­ogie, etc., etc. Pala­ce, Zool­ogie, enz., enz.

Spéci­a­lité: Spe­ci­a­li­teit van

PEIN­TU­RES MU­RA­LES MUUR­SCHIL­DE­RIN­GEN'

et sur Pa­lis­sa­des. en op schut­sels.

Im­pri­me­rie pour récla­mes Druk­ke­rij voor rek­lamen

Pour récla­mes lu­mi­neu­ses Voor licht­rek­lamen en

et pro­gram­mes de la S'é R. pro­gram­ma’s der ’’Zool­ogie,

de Zool­ogie, s’adres­ser à zich te wen­den aan boven,

l’adres­se sur­nommée. ge­noemd adres

GE­STE­RI­LI­SEERD WATER dus: de zui­verste

de ge­zond­ste de BEST

DRINKT

SWAN


SE­MAI­NE PRO­CHAI­NE

Pro­gram­me ex­tra­or­di­nai­re

OLGA PE­TRO­VA

DANS

Orand drame de la vie de théâtre en 5 par­ties

Vau­de­vil­le in­ter­prété par M. Bi­seot, qui eut tant de succès dans le rôle de “Pla­ci­de” du film «TIH-MINH»

1 Sang froid de Lady Phil­lips

GAU­MONT-JOUR­NAL

lmp. Aug. Van Nylea i