Programme de 23 à 29 janv. 1925
Livret de programme
Source: FelixArchief no. 1968#842
Ce texte a été généré automatiquement sur la base des pages numérisées, en utilisant la technologie ROC. En raison des polices de caractères historiques utilisées dans les livrets de programmes, les résultats ne sont pas sans fautes.
Consultez les images de ce livret de programme
iiiumii
«rVLAAMSCHE UITGAVE
Dorthq Dalton in the Paramount Picture •The Lau/ oF the Lawless1
Beheer en Reclaktie Korte Gasthuisstr., Î6. Antwerpen
FILM-REVUE
ONZE BIOGRAPHIES
GLENN HUNTER
(Van onzen hor respondent)
VER enkele dagen was ik, op Long Island City, in de Paramount Studios, en ontmoette er 'denn Kenter, overdekt met schminksel en vol gtc-st-orift; hij vertolkte den hoofdrol van zijn laatste film: « West 0f the Water Tower ». Ik bezag hem'een oogenbilk, en het eenig-sté -verschil tusschen Ons beiden was, dat hij nog meer gepoederd was dan ik.
GLENN HUNTER in « MERTON OF THE MOVIES »
Ik zag heçi Voor tip eerste maal, enkele jareh geleden, in een schouwburg van New Ydrk. Het stuk luidde; « Clarence ». Ik bracht hem een bezoek irr de kleine, enge klècrkamer. Het ~ plaatsje was maar ruim groot genoeg om den inhoud van een vulpen te kunnen ontvangen. Hij was zich aan ’t aankleeden. Het gelaat dioeg sporen van geluk en verrukking. Hij had nochtans moeilijke dagen beleefd. Eenige jurera te voren, had hij zijn klein geboortestadje verlaten om New York in vuur én vlam te zetten, doch de groene stad was als asbest. De brand wee rafdeeling geloofde niet aan het gevaar. De pompiers gingen voort met rooken en spelen, juist of er was niets-voorgevallen. Er was geen vuurramp. In feite had Glenn het zoo hard te verduren, dat hij de ïustbanken der openbare parken moest aanspreken. Zoo lag bij te slapen,, gedurende menige nacht, met den kalmen hemel, hoven zijn hoofd en soms een vertoornden politieagent op en neer wandelend, en dichter en dichter komend.
Terwijl hij aan het vertellen was,, wreef hij op zijn wangen, sprong in zijn' broek en'maakte zich klaar. Hij was gelük-king. — Hij had werk — en de wereld was. een lustprieel.
De tijd spoedde heen. Wanneer ik hem. andermaal ontmoette, was hij;
OUVRAGES DE DAMES
OUVRAGES OESSUVÉS
LAINES, SOIES, COTONS, COUVRE-LITS, NAPPES, STORES, BONNETTERIE A LA MAIN,
DENTELLES, JUMPERS Ln
MAISON EMMA
11 ANHWEIS KEN
WOL, ZIJDE, KATOEN. BEDSPRÉIEN, TAFEL-KLEEDEREN,' STORES, KANTEN, HANDBREIÜOED, JUMPERS
Anvers, Rue Vondalstraat, 15, Antwerpen
ALLE ELEGANTE DAMEN KOOPEN HUNNE
PELSEN
Pelsmantels, Boas en Marabous
in het
Huis ANNA
_ Diepsstraat, 140 - ANTWERPEN .
MEUBLES
! Les plus grands Magasins en Belgique |
I 9 Longue rue des Claires 9
(près Meir) 3
~ Grand choix de garnitures. 200 alles à manger, § chambres à coucher, salons, cuisines, verandah's, | I bureaux, literies, chaises-longues, etc. etc.
.liaison Américaine
Meilleur marché qu’ailleurs I Ouvert tous les jours jusqu’à 8 h. s. 1 1 Magasin fermé |
Autos poui Cérémonies, Mariages, Baptêmes f et Fêtes
Garage J. St H. DEHU
Téléphone 3107
42, Canal des Brasseurs - ANVERS VOYAGES A L’ÉTRANGER - EXCURSIONS PRIX A FORFAIT
cLe
Il yj
OO-CHL O
'd EMËEwTg STRAAT.20
BRODERIES-PERLAGES
ancienne
M= RYCKAERT
A. Caucheteux, successeur
Rue Rubens, 17 - Téléphone 12217 Rue Porte St. Georges, 27 - Tél. 12218
ANVERS
MVISOX IMS COM-'IWCU
Ateliers de „Plissage et Points-clairs
.. EMGELSCHHO E OEM il A GA ..
VONOELSTR., 19
CAUS
: nabij St. Jansplaatsi
De laatste nieuwigheden in Vilten Hoeden
Füirrje keus
Ziet Stalave
ritj, l
ROYAL - ZOOLOGIE CINEMA
Les Deux Gosses
Hésumé de la première partie
Deux aventuriers, «La Limace» et sa compagne Zéphyrine, volent des lettres appartenant à Robert d’Alboi.se et. qui furent écrites par Carmen ue Saint Hyriex. Cette dernière est sauvée du déshonneur par sa belle-sœur, Mme de Kerlor. Et M. de Kerlor croit sa femme coupable et son enfant bâtard et donne le bambin à la «Limace», venu pour le cambrioler, afin qu'il en fasse un voleur. Puis, il pari pour l’Afrique.
Des années passent. Le petite Jean de Kerlor (Fanfan) en compagnie du petit Glaudinet, partage la vie de misère et de douleur de la «Limace» et de Zéphyrine, qui les rouent de coups. Entre-temps de St. Hyriex est mort, Carmen revient en Fiance el apprend la terrible méprise dont elle est cause.
I >FI MEME PARTIE
Carmen adjure son frère de revenir. Apprenant alors la vérité, il tombe aux pieds de sa femme et n’a plus d’autre but que de retrouver «La Limace» el Zéphyrine. Les gosses mendient, voient dans un but honnête: sauver Glaudinet, frappé de tuberculose. Mais ils refusent, surtout Fanfan, resté pur, d’aider, les voleurs dans leurs viles besognes.
Lors de cette vie Fanfan s’en évade juste au moment où Kerlor vient de réclamer à la «Limace». On substituera Glaudinet, au fils d’Hélène, mais ils se retrouveront à l’hôtel même de Kerlor. Peu à peu les souvenirs de son enfance reviendront. à Fanfan qui voudrait se taire pour laisser à Glaudi-uet, son illusion. Mais il saura tout Hélène apprend que Glaudinet ne peut être, sou fils. Kerlor, qui sait que la «Limace» l’a trompé, part pour le rerou ver.
Garotté, menacé par La Limace il sera sauvé par Fanfan, revenu chercher les lettres de Carmen qu’il sait en possession des bandits qui, ne voulant pas abandonner la partie, partent à l’hôtel de Kerlor, y trouvent Glaudinet alors qu’ils cherchaient Fanfan. Bravant la mort, Claudinet sauvera son petit camarade, et le petit Gosse au grand cœur frappé d’un coup de couteau par Fadart, s’éteindra doucement, entouré de ceux qu'il avait aimés et qui n’auront qu'une ombre à leur bonheur... la mort du brave petit Claudine.!.
PROGRAMME du 23 au 29 JANVIER
Preciosa
(Ouverture)
C. M. v. Weber
PROGRAMMA van 23 tot 29 JANUARI
Preciosa
(Openingstak)
C. M. v. Weber
9 2 PATHE - REVUE V
Les Deux Gosses
d’après le Roman de P. DECOURCELLE
(Suite et fin)
répondant la Pause Récital pour Orgue
PATHÉ - REVUE V
De Twee
Verstootelingen
naar den Roman van P. DECOURCELLE
(Vervolg en einde)
Tijdens de Poos
Récitaal voor Orgel
Semaine prochaine
COLLEEN MOORE
MALCOLM MAC GREGOR
CLAIRE WINDSOR
EERNESTTORRENCE
dans le film sensationnel
CHAÎNES BRISEES
De Twee Verstootelingen
Samenvatting van hel eerste deel
Twee avonturiers « de Slak » en zijn minnares Zephyrine stelen brieven, -toebehoorende aan Robert d’Alboise en geschreven door Carmen de Saint Hyriex. Deze laatste wordt echter van de oneer gered door haar schoonzuster. Helena de .Kerlor. M. de Kprlor, zijn vrouw van ontrouw beschuldigend, geeft hun kind, hetwelk hij een bastaard denkt, aan «de Slak » — die gekomen was om in Ie breken — om er een dief van te maken, evenals hij zelf. Waarna hij naar Afrika vertrekt.
.laren gaan voorbij. De kleine de Kerlor (Fanfan) deelt nu het ellende-leven van den kleine Claudinet bij die onmenschen die zich « de Slak » en Zephyrine noemen.
Intusschen is St Hyriex in het buitenland gestorven en Carmen keert naar Frankrijk terug.
Daar veneemt zij de vreeselijke vergissing waarvan zij de schuld is.
TWEEDE DEEL
Carmen bezweert haar broeder terug te keeren. Vernemend dan de waarheid valt de Kerlor zijn vrouw te voet en heeft nog slechts één levensdoel: «de Slak» en Zepherine terug te vinden.
Aloe van het brutale, harde leven bij de twee bandieten die de twee kinderen aanzetten te stelen, vlucht Fanfan uil de armzalige krocht, juist op het oogenblik dat Kerlor zijn zoon. terug komt Ojpcisehen bij « de Slak ». In plaats van Fanfan zal men de Kerlor, mits de « goede som » Claudinet geven .Doch de Ivvee knapen zien mekaar, door het toéval geleid, in het hôtel de Kerlor terug. Langzamerhand komen de jeugdherinneringen in Fanfan op en hij begrijpt. Toch wil hij zwijgen om aan den armen Claudine! zijn teere illuzie Ic laten. Doch hij zal alles welen — de Kerlor vernemend dat Claudinet niet zijn zoon is trekt nog denzellden avond naar de krocht waar « de Slak » en medeplichtige huizen.
Vastgebonden en bedreigd door «de Slak» wordt de Kerlor gered door Fanfan, gekomen om de brieven van Carmen — welke hij in het bezit der bandieten wist — te stelen. Toch geven de schurken de, partij niet op en trekken naar het hôtel de Kerlor, de Kerlor en fanfan die wisten te vluchten, achterna zettend. In die achtervolging zal « de Slak » echter omkomen. De medeplichtigen vinden in de Kerlor’s huis Claudinet in plaats van Fanfan. Den dood Lrotseerend om zijn jonge vriend te redeten zal de kleine knaap, met het groo-te hart. getroffen \yorden door een messteék van Fadart. En omringd van diegene welken hij had liefgehad in zijn korf maar zoo treurig en somber leven, sterft de kleine, arme verstooteling, in de zekerheid Fanfan gelukkig te weten.
, Imprimerie dn Centre. 36. Rampart Kipdorp ÂnYeni
POUR AVOIR UNE BIERE BONNE ET SAINE
Adressez-vous à la Brasserie
HOMBEECK
BERCHEM - Tél. 5210
HABILLEZ VOS Maison BERTH Y
> ENFANTS 106, rue de l’Eglise, 106
BRITANNIA Grand choix en toutes sortes de FO uuf U FIES
77, Longue rue d’Argile Manteaux et casaquins à partir de îr. 37 5
La Famiiiira firmle Antnoliil«
Tél. 2921
12, rue Van Ertborn ANVERS
Tél. 2921
Agence pour la Province d'Anvers du Vrai “FERODO”
Agence Dour Anvers des Roulements à billes S. K. F.
Agence générale pour la Belgique du Diamond et Noble’s Polish
La seule maison de la place fournissan
aux gar-tges aux prix de gros
PHOTOGRAVEURS
DESSINATEURS
EXÉCUTION RAPIDE £7 SOIGNEE
Champ Vleminekx. ô ANVERS
MAY Mc AVOY en GLENN HUNTER in «WEST OF THE WATER TOWER»
brauwen te werken. Geklop... weerom een check. Hij werd meer lastig gevallen dan hij ooit geweest was door de politieman van het park.
Andere personen brachten hem bezoek. Mr Murray, zijn sekretaris, ontving ze aan de deur. Ik hoorde, zachtjes, diplomatische woorden fluisteren.,. Daarna voetstappen weerklinken. Eén dozijn personen stonden daar om een woordje met hem te kunnen praten. Glenn onderhield zich met zijn sekretaris. Er was s'praak van een automobiel en van een chauffeur. Om wat uur zou Mr Hunter zijn automobiel in gereedheid willen hebben?.
In zijn kamer zag ik bij deze gelegenheid zijn kamerknecht. Al .wat hij te doen had, Was Mr Hunter’s broek gereed te houden. Welke veranderingen -— een private sekretaris, een chauffeer en een man om zijn broek gereed te houden. Doch ik was er over tevreden.
Zekeren dag verhaalde Glenn me een ge-
'oen hij
York
, dreef
inen den spot met hem... een toóneelSpe-ler? — Ha, ha! en wanneer hij langs de straten slenterde, lachte men hem uit. Ja,-van achter cle vensterramen riep men hem achterna.
Zoo was het ook gegaan met Guy te Junction City in « West of the Water Tower ». De stad kwam naar hem toe. De lijd snelt voorbij, lijk in het geval van Glenn....
GLENN HUNTER in « MERTON OF THE MOVIES »
En nu, wanneer hij terugkeert met automobiel en chauffeur, is hij overal welkom. Degenen, die hem het meest achterna riepen, zijn de fiersten zijne handen te mogen drukken.
.Glenn Hunter is een uitgelezen man. Hij weet wat het is arm en verlaten te zijn — en ook hoog verheven in de maatschappij aangeschreven te staan!
Ik ken niemand in Amerika, die zulk een lot meer verdient en beter past.
Ginsmanifluwsles
NAAR WIJ VERNEMEN zou Marcus Loew, de bekende filmmagnaat, een schouwburg te Parijs gekocht hebben om aldaar voor bet vasteland de eerste producties Goldwyn-Metro-Mayer te ver-toonen.
FILM-REVUE
Cinema en Tooneel
INDS de cinema ontstond heeft men reeds allerlei opvverpingen gehoord nopens het standpunt dat deze tegenover het tooneel zou innemen.
Eenigen waren van gedacht dat ne ki-nema het tooneel heel en gansch zou op 't achterplan brengen, anderen hielden het er voor dat de cinema maar zijn tijd zou hebben.
Desaangaande vinden wij een hoogst belangwekkend artikel in de « Revue Suisse du Cinéma », dat de opvatting van eeni-ge vooraanstaande tooneelkenners over dit punt bevat, en dat wij hier overnemen.
Maurice Donnay is van ’t volgend gedacht:
« Er bestaat hoegenaamd geen reden dat de cinema het tooneel zou dooden. ’t Zijn alleen twee verschillende middelen om zich uit te drukken. Ziedaar alles.
» Zoo er zich ooit een tooneelcrisis voordoet, dan zal dit alleen de schuld zijn van de hoedanigheid der tooneelspelers en van den smaak of keus der bestuurders. Dat wil reeds iets zeggen...
» Dat de cinema eeni nvloed zou hebben op de dramatische kunst is verre gezocht, ’t is echter duidelijk dat de tooneel-dramatiek een heel andere weg opgaat dan die van de cinema. »
Mr François de Curel is ook zeer optimistisch gestemd. Toen hem diezelfde vraag gesteld werd, klonk zijn antwoord:
« Gij dacht mij te verrassen nietwaar? Welnu gij vergist u, ik ben een groote kinemaliefhebber.
» Doch ’t zal zijn schuld niet zijn moest het tooneel ten onder gaan, maar misschien wel door de openbare macht en de overdreven hooge lasten. De cinema bestaat reeds lang genoeg om over zijn invloed te kunnen oordeelen. »
Een derde tooneelkenner, heer Tristgn Bernard, deed het nog beter. Deze stelde zich niet tevreden met zijn gedachten te opperen, doch schreef verscheidene scenarios.
« Het tooneel kan uit de cinema nut trekken omdat dit laatste de spelers gewend maakt hunne gedachten door beweging en mimiek uit te drukken en niet door eene soms zeer overdreven woordenvloed. Er zijn ontelbare tooneelstukken waar het gesprek soms heel en gansch den vorm van een conferentie aanneemt. En meestendeels is juist uit deze conferentie een zeker zwakte bij den schrijver te maken, die geene voldoende middelen
schijnt gevonden te hebben om zijn gedachten voor het tooneel weer te geven. Deze zwakte is eveneens bij de scenarioschrijvers te bemerken, doch deze in plaats van al te langdradig te worden maken een overvloedig gebruik der tusschentitels. Mijn tweede zoon, oie zich evenals ik heel en gansch aan oe zaak der cinématographie gegeven heeft, is het met mij eens om, 'in het maken van een scenario, geen tusschentitels te voorzien, wat ons aldus in de gelegenheid brengt om onze genachten door de beelden op het doek te brengen. Eens dat ons scenario nu geëindigd is, plaatsen wij de tusschentitels alleen daar waar het ons hoogst noodig schijnt, om de beelden wat beter te verklaren.
« Dat schijnt ons een voorbeeld van ai-gemeene noodzakelijkheid toe zoowel voor de cinema als voor het tooneel. Op die wijze opgevat brengt de studie dezer kunst een nuttige medewerking aan dé kennis der plastische dramatiek, op onze dagen helaas maar al te zeer verwaarloosd, ten voordeele der klankrijke woorduitdruk-king. »
En, M. Tristan Bernard besluit zijn vooruitzetting, met de bewering dat de cinema zieh meer met de plastische juistheid moest bezighouden dan wel met de letterkundige zinswending en opvatting.
Wij laten het thans aan onze lezers over in deze zaak eeh besluit te nemen, en zelf hun oordeel te vellen, welke der twee standpunten eenige juistheid bevat.
Stars en Sterren
Twee woorden van dezelfde beteeke-nis en die in opvatting op cinemagebied toch zoo oneindig veel verschillen.
Als wij spreken van onze sterren dan rangschikt men daartusschen al de artis-ten die een eerste planrol vervullen, en door hun spel heel en gansch op den voorgrond treden. Zij zijn de favoris van het publiek en genieten eenigen tijd, sommige verscheidene jaren, de gunst van de bezoekers. Ieder stad kent zoowat twee of drie sterren die zulken naam waarlijk verdienen, maar deze schitteren dan ook boven de anderen uit.
Sinds het ontstaan van de cinema is het aantal sterren ongelooflijk aangegroeid.
Thans zijn al onze vroegere favoris sterren geworden, en nevens hen menige cabaretzangers met een lachend gezicht, menige jeune premier met onbedwongen manieren, menige kleiri-theater actrice.
FILM-RBVUE
Allen zijn thans aan de cinema verbonden in de eene of andere hoedanigheid en leveren er ieder in zijn specialiteit goed werk.
Doch zulks geldt maar alleen voor de Europeesche filmmaatschappijen, daar de Amerikanen zooals wij verder zullen zien, er een heel andere zienswijze op na houden.
Hier in België hebben wij ook altijd het stelsel gevolgd gezien, dat een goede filmster in het tooneelmidden moet gezocht worden. Dat is eveneens het geval in Frankrijk, doch daar boogt men reeds op eene uitzondering, te weten die van Mathot, die hij alleen voor de cinema optrad en aldus een der eerste Fransche krachten geworden is.
« Star « zijn in Amerika wil heel wat anders zeggen, en dit woord heeft daar een oneindig grootere heteekenis. En niettegenstaande dit alles vernemen wij nog dagelijksch dat er nieuwe sterren het reeds bestaande getal komen vergrooten. Dat wij "t akkoord zijn om ook aan de Amerikaansche artisten den naam van ster toe te staan, bewijst dat wij allen ge neigd zijn filmen te gaan zien, gespeeld door een Chaplin, een Mary Pickford, een Douglas Fairbanks.
Thomas H. Ince gaf eens zijne meening over de Amerikaansche star op de volgende wijze te kennen.
« Wij Amerikanen beschouwen als « star » al degenen die een zeker type of een voorgesteld karakter beter uitbeelden dan een ander acteur. Iemand die door zijn persoonlijke eigenschappen of zelf zijn door uiterlijke boven de andere kon uitblinken. »
Om zich beter van dit gezegde te overtuigen, ga men maai' eens na wat een Mary Pickford, Pearl White, Frank Keenan, William Hart vooral, die tot hiertoe het leven bijna in de volmaaktheid hebben kunnen weergeven.
"t Spreekt vanzelfs dat allen van den eersten dag geen star geworden zijn en om zidh daarvan een juist denkbeeld te geven volge men maar even onze mengelwerken, en men zal er het ruwe, harde, ja soms gevaarlijke leven, van onze liefste artisten in terugvinden.
’t Is niet genoeg zooals men ziet om de schoonste vrouw van het land of de geleerdste bol der wereld te zijn, om den titel van cinemaster te bemachtigen, en meer dan een die zich vol enthousiasme op die baan gewaagd heeft, is ontgoocheld teruggetrokken voor de moeilijkheden die zich voordëdfen.
CONSTANCE TALMADGE
“Her Niehl oi Romance”
Constance Talmadge, welke zoo succesvol de ingene-rollen vertolkt in de First National filmen, draagt in « Her Night of Romance » een bekoorlijk kleed waardoor haar jeugdige schoonehid eens te meer uitkomt. Het is gemaakt van fluweel en gegarnierd met fluweelen bloemen. blaar keus tot dit kleed werd door allen in bet studio bewonderd.
FILM-REVUE
Van Haat tot Liefde
(DE LA HAINE A L’AMOUR)
Dramatische comedie met
Mary Miles Minter - Antonio Moreno ... Ernest Torrence
Scenario van Will M. Richey Naar het werk van John Fox en Eugène Walter Tooneeischikking van Charles Maigne
Sedert lang leven de beide families, Falin en Toller, in haat voor elkander. Alleen Jeanne, de dochter van Toller, neemt niet aan deze twisten deel, niettegenstaande den wil van haar vader e.n haar neef Jacques Billy. Gansche dagen brengt Jeanne door op de toppen der bergen. Zekeren dag komt zij in kennis met een jong ingenieur, Daniel Hale.. Beide jonge lieden voelen zich tot elkander aangetrokken. Daniel, na de toestemming van haar ouders ontvangen te hebben. zendt Jeanne naar zijn zuster in de stad, om haar opvoeding te voltooien, en haar daarna te huwen.
Door een kontrakt mét Toller geteé-kend, verliest Daniel gansch zijn vermogen, zoodat hij er nu niet meer kan aan denken Jeanne te huwen. Langs den anderen kant werd de haat steeds grooter tusschen beide families. Daniel had zieh de taak opgelegd alles weder te herstellen, maar spoedig is hij het slachtoffer van zijn moed en zelfopoffering. Jeanne
FILM-REVUE
gevoelt alsdan hoe vurig zij Daniel bemint. Zij trotseerd haar vader en plaatst zich naast Daniel om hem in zijn werk te steunen.
Eindelijk zien de beide families hun
ongelijk in en sluiten zij een altijd durenden vrede. Jeanne en Daniel, door zoete banden vereenigd, zullen toonen dat de liefde sterker is dan de haat
Ginemanieu wsj es
M. JESSE L. LASKY, Vice-President van de Paramount, wordt den lOn Januari te Parijs verwacht. Men hoopt dat hij het toekomstig doel van de compagnie zal bekend maken.
MISS JEANIO MACPHERSON, de scenariste van « De T ien Geboden »-f lm, door de gansche wereld gekend, zal te Parijs komen, en zal een bezoek .brengen aan de Latijnsche wijk alwaar zij geboren is.
BETTY BRONSON, de kleine star uit « Peter Pan », nieuwe film der Paramount, zal d'en 17n van toekomende maand haar 18e jaar vieren.
M. CECIL B. DE MILLE, d'e deken der tooneel-schikkers van Paramount, die de film « De Tien Geboden » bestuurde, zal kortelings met zijn familie naar Parijs overkomen.
J. WARREN KERRI GA Ni de Paramountstar, welke de rol van Eric Banyon .in a De Karavaan naar het Westen » vertolkte, komt het slachtoffer te worden van een automobielongeval te Chicago.
UITSLAG VAN ONZEN PRIJSKAMP
miwaals een Ml wir ons Mid! <4.676 inzenders flggnaeis een M eeer ene Mal !
Dat bovenstaande titel in alle dee-len gewettigd is, bewijst het getal in= zenders, die uit alle deelen des lands en ook uit het buitenland ons toekwamen. Mochten wij met onzen vorigen prijskamp het enorm succes boeken van meer dan 12.000 inzenders, thans kregen wij er ruihi 2000 meer binnen. Kan men beter bewijs hebben dan dit, om te toonen hoe ons blad met reuzenschreden vooruitgaat? .
Van de 14.676 oplossingen waren er ruim 11.000 juist; men' kan zich dus best voorstellen, dat het een moeilijke taak was, het nazien van deze massa. Zes dagen lang hebben speciaal 2 redactieleden zich met dit werk bezig gehouden. Was dit een moeilijk werk, het resultaat is er des te vleiender om.
Zaterdag morgen, van 9 tot 10 uur, - zijn door het LOT de volgende prijs-winners aangewezen:
GRATIS ABONNEMENT VAN 12 MAANDEN OP «CINEMA- EN TOONEELWERELD»
1. A. Willemsen, Hopmarkt, 5, Aalst.
2. Bertha Monsieur, Transvaalstr., 24, Contich.
3. A. De Clercq, Christinastraat, 45, Oostende.
4. Alfons Bekman, Rozenstraat, 3, Antwerpen.
5. L. Van den Brandt, Delvastr., 14, Antwerpen.
6. Augusta Estercam, Groote Goddaert, 2, Antwerpen.
GRATIS ABONNEMENT VAN 6 MAANDEN OP «CINEMA- EN TOONEELWERELD»
7. Albert Vain Cleemput, Draai-boomstraat, 43, Hoboken.
8. Marguerite Alloo, Schouwva-gersiraat, 21, Brugge.
9. Maria Floris, Oude Steenweg, 42, Antwerpen.
10. Ch. S. Huygens, Leuvensche-straat, Diest.
11. Mme Verstappen-Bosack, Volk-straat, 42, Antwerpen.
12. C. Lambert, rue des Alliés, 38, Verviers.
GRATIS ABONNEMENT VAN 3 MAANDEN OP «CINEMA- EN TOONEELWERELD»
13. Marie Mertens, Bleekstraat, 22, Mechelen.
14. Martha Verlent, Mamixstraat, 8, Antwerpen.
15. Peeters Beïsy, Schoonaarde, 33, Schaffen.
16- Van Aalst Rosa, Scholierstraat, 80, Antwerpen.
17. J. Leduc, rue Parc, 61, Luik.
18. Charles Van Spitael, Doomstr., 24, Ternsche.
EEN SERIE VAN 6 PHOTOS VAN FILMARTISTEN
19. Jos. Adriaenssens, Merodelei, 6, Turnhout.
20. Alfons De Loecker, Merxem-sche baan, 96, Wyneghem.
21. Hooghuys Raoul, Kloosterstr., 41, Geeraardsbergen.
22. Victor Van Laer, Santvlietstr., 55, Antwerpen.
23. Eliza Cornez, Isabellalei, 101, Antwerpen.
24. Aldegonda Flies, Antwerpsche | Steenweg, 25, Hemixem.
25. Spoelders Em., Schulstraa':, 12, Antwerpen.
26. Van de Leur Mary, Vredelei, j 34, Mariaburg.
27. Edw. Van den Brul, Kleine Beersstraat, 29, Zurenborg.
28. Leonie De Roeck, Huikstraat, 23, Antwerpen.
29. Leop. De Meester, Ons Dorp, 39, Meenen. (W. VI.)
30. Haembouts Flora, Boerhave-straat, 92, Antwerpen.
31. Sijsrtf s Josef Houwerstr., 28, Antwerpen.
32. George Desenfans, Drijhoek-straat, 123, Eeckeren.
33. C. Van Hecke, Langstraat, 49, Blankenberghe.
34. Angèle Simons, Bredastraat, 89, Antwerpen.
35. Vandeverreh Simone, Dwarsstraat, 11, Gentbn
gge (Gent).
36. Honoré Su ykerbuyck, Potgie-terstraat, 12, Antwerpen.
37. Van Camp Maria, Kloosterstr., Wyngene (W. VI.)
38. Ruben Kleinkramer, De Key-serlei, 22, Antwerpen.
39. Maria Roeken, de la Faillelaan, 55, Antwerpen.
40. M. Van Aalsc, Deurnestraat, 207, Mortsel.
41. Mav 'N Meersman«' \bdijstraat, 206, Antwerpen.
42. Ph. Van Opstal, Tuinwijkstraat, 52, Merxem.
43. Anna V. d. Bossche, Groote Baan, 29, Antwerpen.
44. Bartels E. H., Copenicusstraat, 314, den Haag. (Holland.)
45. Rijckaert M., Varkensstraat, 1, Antwerpen.
46. Marcelle Meurkens, Pioenstr., 6, Berchem.
47. Irma De Meyer, Boomschestr., 273, Niel.
48. Richard Cailliau, Lepelstraat, 47, Antwerpen.
49. Maurice Lippens, Blandinus-straat, 6, Gent.
50. Kükens Dina, Heistraat, 359, Wilryck.
51. Gust Raeymaekers, Cautereel-straat, 72, Leuven.
52. A. Lange, Fr. Mussin, 35, Oostende.
53. Maria Van Damme, Montigny-straat, 43, Antwerpen.
54. Emile Janssen, Bakelaarstraat, 21, Mechelen.
55. Charlotte Schoèters, Volkstr., 1, Antwerpen.
56. Vercruyssen Miet, Antwerpsche Steenweg, 33, St.-Niklaas.
57. Jan Hoskens, Herenthalsche Baan, 80, Turnhout.
58. Livina Thyssen, Lindestr., 25, St.-Niklaas.
59. G. Muller, Avenue Tervueren, 392, Brussel.
60. Agnès Hubens, Constitutiestr., 21, Antwerpen.
61. Gaby De Raeve, Musschestr., 136, Gent.
62. H. Duvivier, Oranjestraat, 116, Antwerpen.
63. Hoogsteins Eugène, Dorp, 81, Beverloo.
64. Gabrielle Molitor, Bosschaert-straat, 125, Antwerpen.
65. L. Moreau, Avenue Brabançonne, 14, Brussel.
66. Jan Gooremans, Neckerspoel-straat, 294, Mechelen.
67. David Jacobs, Bijlstraat, 12, Borgerhout.
68. Ploegaerts Denis, Molenstraat, 64, Duffel.
De photos diénen, op bewijs van eenzelvigheidskaart, afgehaald te worden op ons bureel, alle werkdagen van 9 tot 1 en van 3 tot 6 uur; des Zaterdags tot I uur.
Prijzen van buiten Groot-Antwerpen zullen opgestuurd worden.
De gratis-abonnenten zullen op de post ingeschreven worden en zullen alle weker», volgens den duur van hun abonnement, het blad franco thuis ontvangen.
DE OPLOSSING is:
1. Wallace Beery — Forrest — Estelle Taylor in: Bavu.
2. Lois Wilson — Jack Warren Kerrigan
— Ernest Torrence in: De Karavaan naar het Westen.
3. Sessue Hayakawa — Tsuru Aoki in: De Zeeslag.
4. Jack Holt — Mitchell Lewis — Dorothy Dalton in: Verloren op den Oceaan.
3. Ivan Mosoukine — Nicolas Koline — Nathalie Lissenkq in: Kean.
6. Virginia Valli — Milton Sills in: Een Dame van Waarde.
7. Wallace Reid' — Lila Lee in: Het Einde eener Spooklegende.
8. Wallace Beery — Virginia VaHi in: De Wisselwachter.
9. Dorothy Dalton — Charles de Rochefort — Theodore Kosloff in: Tzigaansche Gerechtigheid.
10. Anna Q. Nilsson — Madge Bellamy — Bull Monana in: De Weezen van de Zee (The Fire Patrol).
1 1. Jack Holt — Eva Novak in: De harde Proef. »
12. Pola Negri — Conrad Nagel — Conway Tearle — Lois Wilson in: Bella Donna.
13. Percy Marmont Ann Forrest in: Als de Winter komt.
14. Max Desjardins — Charles Vanei — Gaston Modot — Andrée Lionel in: De Bedelares van St. Sulpice.
15. Lionel Barrymore — Mary Mac Laren
— Lowell Sherman in: Het Gelaat in den Mist.
16. Mitchell Lewis — Carmel Meyers — Pauline Starke in: De Stem der Doode (Gij zijt in Gevaar).
17. Lon Chaney — Norman Kerry — Ernest Torrence — Patsy Ruth Miller in: Notre Dame de Paris.
18. Henry Krauss — Gaston Jacquet -— Rolla Norman — Jean Lorette in: Credo of Het Treurspel van Lourdes.
19. Anna Q. Nilsson — Norman Kerry — John Miltern — Edmond Goulding — Cyril Chadwick in: De crie terugkeerenden.
20. Harold Lloyd — Mildred Davis in: Dokter Jack.
21. Maë Marsh — Ivor Novello in: De Witte Roos.
22. Betty Compson — Thomas Meighan — Lon Chaney In: Het Mirakel.
23. Wallace Beery — Tully Marshall — Estelle Taylor — Maë Bush in: Arm Naaistertje.
24. Pierre Magnier — Alex Bernard -— Schutz Mlle Moglia — Angelo Ferrari in: Cyrano de Bergerac.
25. Roscoe Arbuckle (Fatty) — Lila Lee in: De Dubbelgangster (Sosie & Co).
FILM-REVUE
Citiemabrievenbus
1° Onze brievenbus is gratis.
2° Wekelijks worden er drie vragen beantwoord.
3° Stel uw vragen afzonderlijk en nummer ze.
4° Naam en adres hoeven we niet te kennen: geef een deknaam op.
JOHN WORDEN. — I) Dorothy Philips is op 30-10-1892 geboren, meet 1 m. 59; doet nog steeds aan cinema; voornaamste filmen: «Zij die vergeven», «Voor het Menschdom », «Fox Femi-nae ».
2) De naam van haar echtgenoot cie onlangs is overleden was Allan Hollubar; haar adres is nu: 1510, Laurel Avenue, Hollywood (Cal.) U.
A LI-BEN-DAR A K. — 1) Eva Novak, adres: Universal Studios, Universal City (Cal.) U.S.A.; voornaamste filmen: « The Speed Maniac », «The Daredevils», «Up in Marry s Attic ».
2) Lois Wilson, voornaamste filmen: « One
Dollar Bid », « Too Much Johnson», «End* of the Game». Adres: c/o Paramount Studios, 6284 Selma Avenue, Hollywood (Cal.), U. S. A.
3) Rod La Roçq'iè, voornaamste filmen: «Greater than Love », « The Venus Model », « Easy to get ». Zelfde adres als Lois Wilson.
N. B. — Zenden gratis hun photo.
FRONTERSVROUWTJE. - U kunt het er op wagen die artisten in de fransche taal te schrijven, doorgaans houden zij er toch een sekretaris dp na welke die taal machtig is; aan diegenen welke geen teeken van leven gaven, doet u best liw schrijven nog eens te herinneren.
CHU-CHIN-CHOW.* — 1) Eric Barclay is van Zweedsche afkomst, adres n c/o Baroncelli, 16, rue Grange Batelière, Paris.
2) Vermöyal is een fransche filmster; voornaamste film: «Le Costand dès Epinettes».
Adres: )3bis, rue Victor Hugo, Neuilly-sur-
Seine (France).
3) Richard Dix is ongehuwd; geboren in 1894; meet ongev. Lm. 65.
N. B„ — Besten dank voor uw propaganda, en
we verleenen u volgaarne zeven dagen aflaat__
Bij het lezen uwer loftuigingen steeg het schaamrood. op onze wangen...
/. T. HAWLEY. — 1) De rolverdeeling van die film is niet gegeven geworden; van welke maatschappij was hij?
2) Mary Thurman is ongehuwd; geboren in 1899; in de engelsche taal te schrijven; zendt gratis haar photo, adres; 133, Edgeliff-Drive, Los Angeles (Cal.) U. S. A.
3) In « Als de Winter Komt » werden de rol--len van Mabel verrolkt door Margaret Fielding; en die van Lady Tybar door Ann Forrest.
SMARAGD. — 1) Félix Ford is de ware naam van deze artist; rond de 27 jaar oud.
2) Zouden het niet met zekerheid kunnen zeggen of die film hier nog zal vertoond worden; dit hangt van de cinemabetuurders af welke die film voor hun inrichting moeten afhuren; daar de rolverdeeling ervan niet werd gegeven, kunnen wij u het gevraagde tot ons groot spijt niet bezorgen.
WARDJE. l)Ivan Mosjouktne zendt zijn photo tegen vergoeding van 2 fr. U kunt hern in de fransche taal schrijven tenzij u zijn eigen, de
russische machtig waart, adres: c/o Studios Albatros, 53, rue du Sergent Bobillot, Montreuil-sotis-Bois (France).
2) Die filmen wórden genoeg gedraaid, doch komen hier zoo veelvuldig niet aan de markt.
TERRASSEBLOEM. —-'Conway Tearle kan in de fransche en engelsche taal geschreven worden; zehdt gratis haar photo; adres: Friars Club,
New York City (U. S. A.)
DIKKIE BIGMANS. — I) Constance Tal-madge,. adres: United Studios, 5341, Melrose Avenue, Los Angeles (Cal.) U. S. A.
2) Pola Negri, zelfde adres als Lois. Wilson, adres antwoord aan Ali-Ben-Darak.
3) U kunt ze allebei in de, engelsche taal schrijven.
SEDECIAS. —s! ) Brieven van algemeen belang aan Douglas Fairbanks gezonden worden door dezes sekretarissen geopend en naar eigen goeddunken beantwoord of gevolg gegeven.
AMER. MASK. -- 1) Kunnen u hier hoege- (
naamd geen inlichtingen geven en dit tot ons groot spijt; best doet u zich rechtstreeks tot de filmmaatschappijen te wenden.
Ontvangen: 1 fr. 1
GENEVIEVE. — 1) Ivor Novello, adres: 11, Aldwich W. C. (Engeland).
2) . Richard Barthelmess, adres: Athletic Club,
3) Rolla Norman, adres: c/o rue de Rocroy,
Paris.
N.' B. — De twee eersten in de engelsche taal te schrijven: de laatste in de fransche.
CARUSO. —,1) Rolverdeeling niet gegeven.
2) Een doodgewone schooljongen.
3) Antwoorden worden alléén langs dezen weg beantwoord.
JEANNINE. — 1) In « De Val van den Afgod » danste Betty Blythe zelfs al de dansen behalve de « segeduiila » voor het voetlicht.
POGEN. —- 1) «De Vier Ruiters van den Apocalypsus » werden uitgegeven door Films Aubert, Place de Brouckère, Bruxelles.
2) « De Maagd van Stamboul » werd uitgegeven door de Universal, 28, rué St. Michel, Bruxelles.
3) Is een Duitsche band en kennen het adres
/. L. MOSJOUKINE. 1) Die filmen dienen
in de Vlaamsche taal opgegeven te worden. / xy,
2) Ivan Mosjoukine, zie adres antwoord 2) aan \ Wardje.
LEKKERBEK., -il) Zie adres Lois Wilson antwoord aan Ali Ben Darak.
2) Douglas Mac Lean, adres: 406, South Alvarado Street, Hollywood (Cal.) U. S. A.
SIRENE. — 1) Ethel Clayton is in 1889 geboren.
2) Baby Peggy is in 1918 geboren.
3) Zie antwoord aan « Frontersvrouwtje » en... leg uw moegepeind hoofdie nu maar ter ruste ...
E. V. — 1 ) Gladys Walton, adres: c/o Universal Studios, Universal City (Cal.) U. S. A.
2) Pola Negri, zelfde adres als Lois‘Wilson, zie antwoord aan Ali-Ben-Darak.
3) Mary Pickford, adres: Hollywood (Cal.) U.
DIAVOLO-DOUG. — 1) Harold Lloyd, adres 502, Irving Boulvard, Los Angeles (Cal.) U.S.A.
2) Betty Compson, zelfde adres als Lois Wilson, zie adres antwoord aan Ali-Ben-Darak.
3) Eddie Polo, adres: c/o Universal Studios, Universal City (Cal.) U. S. A.
ALTIJD EVEN ZWAK. - I) Is slechts kletspraat; is hoegenaamd geen familie van William S. Hart.
2) Bij gelegenheid geven we zijn volledige levensbeschrijving.
FILM.REVUE
3) Veel geluk in uw nieuwe loopbaan en dat izij u het gewenschte in 1925 moge brengen; aan uw verzoek wordt voldaan.
DERBY. — 1) De rol van Doug’s schildknaap in «Robin des Bos» werd vertolkt door Lloyd Talman.
2) Van welke maatschappij was die film?
3) Die giften voor het « Praalgraf Piet Janssens » rechtstreeks naar het bureel te zenden.
ALICE PAVOR.— 1) WTe gunnen het u van harte dat uw levenswersch eens moge voldaan worden, en we begrijpen uwe bewondering zeer, zeer wel.
JULIA en PIERRE. — 1) Herbert Rawlinson, adres: 1735 Highland Avenue, Hollywood.
2) Eva Novak, zie adres antwoord aan Ali-Ben-Darak.
3) Nathalie Talmadge, adres: c/o Buster Keaton Metro Studios, 1025 Lilian Way, Los Angeles, (Cal.) U. S. A.
MARIA. — 1) De hoofdrdi in «De Schaduw» werd vertolkt door Almirante Manzini, in de Fransche taal te schrijven; zendt gratis hare photo.
2) Van welke maatschappij was die film?
3) Jack Mulhael, adres: 5857, Harold Wdv. Hollywood (Cal.). U. S. A.
LAUMOO. — U schijnt een menschlievend schepsel te zijn, hiervoor onzen dank. Beste wen-schen terug.
R. ANTWERP F. C. — Daar is reeds aan gedacht geworden, doch om praktische redenen kon er geen gevolg, althans voorloopig niet, aan gegeven worden; eene uitstalling, ziet U, dat is o'e hoofdzaak, want U vergeet dat ons blad aldaar niet meer gedrukt wordt, doch ééns lukt het al, en dan worden die en... andere verzamelingen ook ten toon gesteld. Beste groeten terug. — N.
NEMO.
N. B, — Vragen ons na Zondag toegekomen, ‘worden in het volgend nummer beantwoord.
Vrije Tribuun
OPERA TEURS IN DE KINEMA
Het gaat er tegenwoordig wat al te bar in een onlangs versierde zaal der B—straat (Censuur). Ik bedoel, de slechte, doorslechte verlichting van het doek. Dat ligt hoofdzakelijk aan de operateur en zijn toestel. Heeft hij slecht materiaal, of wat? Het is missclven weer een persoon die zijn stiel buitengewoon goed kent. Hij denkt wellicht dat het maar voldoende is te draaien om de gewünschte uitslag op het doek te bekomen. In dat geval lean men een aap aan het toestel zetten, en die zal het met evenveel kenms doen.
Indien ik u zeg dat van gànsch de vertooning slechts het midden van het doek zus en zoo verlicht was, overdrijf ik niet. Is me dat het publiek voor den aap houden! En die toestano! duurt reeds vele weken. Maar nu over eenige dagen met de film « De Dief van Bagdad ging het waarlijk over zijn hout. Ik heb weinig, bitter weinig van die schoone band kunnen genieten. Men weet het wel eens uit te leggen als zou dat slecht liichteffekt te wijten zijn aan een oude en versleten film. Maar dat was met die allerlaatste creatie nu toch, het geval niet. Enkelen in de zaal laten hun afkeuring hooren, maar het grootste deel van het publiek zit daar stommelings te zien. Zij zijn aan alles ongevoelig. Er zit geen geestdrift iri. Indien zij hun klachten eens vereenigden
en die den bestuurder ten inzage zonden, er zou wel gauw verandering komen.
En gij, kiriema-bêstuurders zult in K. en T.
steeds veel stof tot nadenken vinden om te
handelen. Alice Pavor
MIJN MEENING OVER HET ROOKEN
Daar er alle weken verschillende gedachten wis-' seien in de V. T. wil ik hier ook mijn meening desaarigaande schrijven.
Ik ben rooker, maar niettegenstaande, wanneer het in de cinema geldt, stem ik er niet mede in. Vooraleerst wil ik er op wijzen, wanneer er zoo een persoon voor u zit, welke heel den avond door niets anders doet dan geweldig rooken (alhoewel men beweert dat zulks niets van het genieten van den film belemmert) is het toch niet uiterst aangenaam. Hét rooken is dikwijls nog een beletsel voor sommige menscheri, welke nog al kort van adem zijn daar zij langdurig moesten hoesten. y
In vele cinema’s is het streng verboden te rooken. Dat vindt ik een goed regl.ement.
Ik wil hier niet den haat der verstokte roökers op mijn hals halen. Maar als men er dan toch andere menschen mede verveelt kan men het dan niet laten?
Indien men een grootliefhebber is van de ci-nemasterren, en er geen ander middel bestaat om deze -te bewonderen dan door naar den cinema te gaan, kan men dan geen 3 uren wachten?
Rooken is een genot en geen noodzakelijkheid, dus genot moet men kunnen laten.
Ik denk dat ik niemand zal kwetsen (vooral de rookers niet) door hier mijn bescheiden meening uit te drukken. Wardje
RUDI’S OOG EN!
’k Maak me thans n. meisjesziel, voor één enkel oogenblik maar, n voelende, geënthousiasmeerde jonge meisjesziel.
Zou t gaan? k Tracht!... k Ben in een cinema....
Zie ze voor mij... die oogen— d’oogen van mijn Rudi....!
'k Heb lange weken, o, zoo n eindeloos lange weken .gewacht op n programma waarop «hij», m’n witte-doek-god, voorkwam.
«Hij» speelt deze week wat n heerlijk geluk!
God, wat is ’t me ineen« een mooie cinema, wat moo'e menschen toch,.., .
Vergeef het dien heer daar, dat hij lange lijnen opzendt van lauwe, lompe tabaksgeur. é
« Want « hij », Rudi, komt straks op t ekraan...
’k Vergeef het die dame daar, dat haar hoed me zoo hindert, k Zal me een weinig hooger oprichten, *t is eenvoudig.
Want « hij » speelt heden.
’k Vergeef den menschen dat ze fluisteren, dat ze lachen en me vervelen, dat ze wauwelen, en dat wauwelen samen drijven tot n dik-zagerig geheel van dompig geluid, ’k Vergeef het zelfs de muziek dat ze dreunend door de zaal flapt, en ze zoon lustig wijsje geeft, wanneer Rudi straks- misschien sterven gaat op ’* doek...
Daar is m’n Rudi Tino—
O die oogen, die mooie, diepe, fascineerende oogen—
Rudino, waarom toch hebt ge zoo’n oogen? Waarom hebt ge zoo n intense kijkers die lange rillijnen over en dcor mij heenzenden?
Waarom turen uw zichtappels nu plots zoo halsstarrig naar mij naar allen—?
W'aarom doen ze het zooals de uwe het alleen kunnen?
FILM-REVUE
Waarom lijken ze me uit te ademen n ziele in nood— n geest in verwarring.... n gemoed in devotie.... *n boezem in aanbidding.... n
« menscb-zijn » in verrukking,.. n kwijnen,....
’n smeeken n vragen,.., ’n eischen.... n verbidden,.... ’n roepen om hulpe in liefde, in verbijstering, in smart, in onbeholpenheid, in ontreddering?
Waarom kijken nu weer uw lichtgrijpers zoo diep, zoo oneindig diep, waarom sterven ze thans leeg aanjiefde, aan leven?
Waarom zijn ze zinnelijk eerst, vereerend dan, en tranend vervolgens?
Waarom grijpen ze naar ’t al-zielige dat wriemelt in geboeide oogen?
. Ziet ge dan niet, Rudi, dat t me melankolisch maakt, dat staren, en ’t me dweeperig opjaagt langs lange, langç lanen van droom en begoocheling-
God... neen, m’n Rudi, neen ga niet weg... nog niet.
Laat me er nog- lang in lezen_
Toch doet ge het?... Ondankbare....
Aan VLAMINCK en TOB3Y.
Daar ik nooit de gewoonte heb van in Vrije Tribuun te schrijven of beter «ruzie te maken» neem ik toch vandaag e< ns de pen in handen om aan den heer VLAMINCK het woord te richten over het rooken in de cinéma’s.
U noemt dus dlat men sehen die m cinema’s rooken « ONBESCHOFTERIKKEN » zijn... Eh-wel. Merci dam!!!
Ik vind dat U er nogal met den groven borstel overgaat met Uwe uitdrukkingen en U deed wei beter die beleedigingen achterwege te houden.
Ik zal niet betwisten dat het niet altijd aangenaam is Van te rooken. bijzonder niet als wanneer men iemand naast zich zitten heeft die van dien tabak rookt van het merk « Rukt’em » of «Ouvrez vite Ia fenêtre », doch tot daar.
Maar daar men zooveel o' er rooken kribbelt, zou men ook wel eens mogen spreken over de hoeden. Ik vind dat het nog onaangenamer is van achter iemand te zit'en die een grooten hoed op heeft met pluimen of bloemen beladen of met gToote linten of piotten flochkens die daar over en ’t weer liggen te zwibberen en gedurig hun iroe-froe’s of chi-chi’s krollen; en als men dan heel vriéndelijk vraagt, om hun hoed af te doen dan 'krijgt men voor antwoord « FOERT », of « $K VRAAG U NIETS ». Is dat niet onbesohof-derrrrr. Besen heer Vlamnck.
.Enfin, het is zoo, het blijft zoo, en het zal zoo blijven en de beste complimenten t huis.
Terzelfder tijd een klein woordje aan vriend TORBY. Uw gedacht is uitstekend.... maar, over de busselkinderen kan ik ook nog iets bij voegen bij die melkerij, hetgeen. U waarschijnlijk vergeten zijt. Namelijk nog een garage bij maken om de kindervoituurkens in bewaring' te geven en tijdens de poos in plaa's van chocolade of nougat te verkoopen,... tutters en propere kinderdoekjes. Daarbij zou men nog moeten zorgen voor de kindertjes om stoeltjes, U weet wel hé? Ook n’en goeden dag t’huis.
RAI C.
ANTWOORD OP: EEN VERVELENDE TOESTAND
Opgedragen aan Alice Favor.
Na kennis te hebben «genomen uwer meening over het rooken gedurende de kinema-vertooningen, zie ik mij verplicht, in 't belang der rookers,. D mijn gedacht daarover te la'en geworden.
UEd. beweerd dat het rooken voor de mannen een gewoonte of tyeede natuur is, daarin ’eergist ge je deerlijk, ik, die een hartstochtelijk rooker ben, noem' dat een eerste behoefte, want, ’s morgens wanneer i!k de oogen open, moet er een eigaret tusschen de lippen zi ten zooniet, voel ik mij het overige van den dag nietwel, ik weet wel, zich onpasselijk voelen is een waan maai ik ben niet opgewassen om ze terzij te zetten.
De h.h., zoogenaamde rockers welke zich vervelen en lastig maken terwijl zij er eentje trekken, noem ik geen rookers, wat betreft het lastig maken van *t publiek daar bekommer ik mij weinig om, de andere r .oeten hun plan maar zien te trekken, maar, wanneer ik in de kinema lust heb om een op te sieken vraag ik wel aan mijn naaste buren of het hun niet hinderd.
Gij, die nie!: rookt kunt er U geen gedacht; van. geven hoe men, aan het rooken kan verslaaft zijn» ik weet het des te beter. Wanneer ik hier, in dien buiten « verboden te rooken » zie hangen, verdwijnt dat spoorloos, dat is nu mijn wil en dien vöer ik terzelfder tijd uit.
V. d. R. — En waar blijft dan uw andere wiL als diie nu eens moest willen: « Ik wil niet meer rooken! »?
OVER ROOKEN IN DE KJNEMA’S EN NOG WAT
Opgedragen aan Alice Pavor.
Naar ük las in het nummer van 19 dezer zijt U een der groote haatster tegen het rooken in de kinema en ik geloof zelfs tegen het mannelijk-geslacht, waarover gij met zooveel toom spreekt.
Ik moet U loch niettegenstaande in sommige punten gelijk geven, (al ben ik zelf rocxker) maar soms overdrijft'. U het toch.
Ik wil nu ook eens op een vervélende toestand wijzen, wat nu de vrouwen betreft. In de schouwburgen daar wordt wel niet gerookt maar daar moeten de vrouwen ook hun hoed af doen en het is daar dat ik wil op wijzen. Want sommige/ vrouwen hebben zulk een Loofddeksel op dat zij V U daarmee heel het zicht benemen, en wilt men dan toch «iets van het stille tooneel genieten, dan. moet men zich van linksen naar rechts bewegen (en omgekeerd), wat natuurlijk niet aangenaam is en men maakt het daarbij ook lastig voor de menschen die achter U zitten, ik zou nu graag willen (en ik denk dat er vele kinemabe-zoekers he! met mij eens zullen zijn) dat de vrouwen met hun al te groote hoeden de goedheid zouden willen hebben van hem zoolang de ver-tooming duurt af te doen, v/at toch ook niet te moeilijk is. Ik hoop nu voor U dat de mannen hun wil zullen laten zien en zooveel mogelijk het rooken zullen laten, wat niet gemakkeiijk zal gaan, want herinnert U het spreekwoord « Het is geen man die niet rooken kan » en de meeste mannen willen dit in eere houden.
Wij zullen nu maar wachten en hopen op beterschap van beider kanten.
Nu, als man vraag ik arn mijn steunbroeders van het de vrouwen zoo weinig moelijk lastig te maken met he! rooken, dan zullen zij misschien als wederdienst hun tweedekkers int de garage zetten. PATACHON.
FILM-REVUE
Photohoekje
MARIA ontving gratis de photo van Patsy Ruth .Miller, na I maand en 25 dagen; van Herbert Rawlinson, na 3 manna'en en 2 dagen.
JULIA en PIERRE ontving gratis de photo van Julia Faye, formaat 12 1/2 x 17 1/2 na 4 maanden.
CHA RLO T-G RENA DIER ontving gratis de
photo van Rudolf Valentino, na 48 dagen; van
Georges Biscot, *na 3 dagen.
FRENTERSVROUWTJE ontving gratis de photo Armand Tallier, na 3 dagen; Andrée Brabant na 5 dagen en eene van Gloria Swanson, formaat 20 x 28, deze laatste van den Heer Van Iersel.
Op zoek naar Filmsterren
In « De Film » vinden wij een hoogst eigenaardig artikel, van de hand van den overbekenden filmartist Max Linder, waaraan wij het volgende ontleenen .
In het algemeen luidt het publieke oordeel dat de vrouwen in de Amerikaan sehe film veel aardiger zijn dan deze die men in de Fransche film te zien krijgt. Aan allen die mij over dit punt ondervroegen, antwoordde ikDe Amerikaansche filmsterren zijn niet alleen aardiger, maar lijken het ook. De reden hiervan is heel eenvoudig; zij maken veel meer werk van hun persoon.
Al de Amerikaansche mannelijke en .rouwelijke kunstenaars besteden een bijzondere zorg aan de wijze van schminken, waaraan zij de grootste waarde hechten. Zij zullen nooit voor het opname-toestel komen zonder op voorhand overtuigd te zijn dat zij een goeden uitslag zullen bekomen. Zij nemen dus vooreerst menige proeven, met alle mogelijke liehteffek-ten, om de beste manier van blànketten te weten.
De regisseurs ook maken er wat meer werk, want geen enkele zal er in toestemmen om een opname te beginnen zonder een massa proeven te hebben genomen. Zoo o. a. bestaat er in Californië het grondbeginsel dat bij zonneschijn de gelaatskleur tamelijk donker moet zijn, terwijl in New-York dit juist het tegenovergestelde is. De stelregel is: hoe sterker het licht, hoe gedekter de gelaatskleur, hoe zwakker het licht, hoe feller het gelaat.
In Frankrijk daarentegen (het is nog immer Max Linder die aan het woord is) heb ik soms meerdere honderden meters film zien opnemeft zonder dat er ook maar één enkele proef genomen werd. Wel moet men toegeven dat de werkwijze in de twee landen heel en gansch verschillend is, doch wanneer men dan soms hoort zeggen dat de Fransche bestuurder op Amerikaansche manier werkt dan trekt men wel eens de schouders op.
Om nu tot het eigenlijke doel van dit schrijven over te gaan stel ik de viaag: Mag of kan men aannemen dat de Amerikaansche vrouw, die veel aardiger op den film voorkomt als de Fransche vrouw, daarom schooner is? Verre zij van mij die gedachte. In Frankrijk en in vele andere landen der Oude Wereld zijn er. zeer veel mooie vrouwen, daarvan ben ik overtuigd, en menig van hen zou een bewonderens waardig figuur voor het witte doek zijn. En niettegenstaande dit alles klagen de Fransche regisseurs dat zij geen jonge mooie vrouwen kunnen vinden om de rol van ingenue te spelen.
Waar toch moet men ze dan gaan zoeken? Waar zijn zij te vinden! Overal, op straat, thuis, in het dagelijksch leven!
Een ding is zeker: men is in Frankrijk nog niet genoeg met de overgrqote waarde van den kinema vertrouwd. Men aanschouwt die nog immer als een bloedverwant, een arme afstammeling van het tooneel. Daarom gaat men de hoofdrollen ook altijd in die wereld zoeken, omdat er bij hen de overtuiging in is dat zij, die jaren op de planken school hebben gehad, meer talent hebben dan anderen.
De Amerikanen handelen zoo niet, zij nemen hun artisten over waar zij ze vinden, zoohaast zij maar eenigszins overtuigd zijn dat er een kleine kans van slagen bestaat. Ik ken meerdere filmsterren die vroeger voor een schrijfmachien of op een hoogde kantoorstoel zaten en nu een oneindig succes bekomen.
Mijn overtuiging is dat, wanneer de Fransche regisseurs geen filmsterren vinden, die hen onder alle opzichten kan voldoen, zij er eenvoudig niet naar zoeken.
Dat zij eens hun verouderd stelsel laten varen om altijd in de tooneelwereld hunne sterren te zoeken en eens ijverig rondzien in hunne omgeving. Ik hen overtuigd dat zij hun gading in overmate zullen vinnen.
FILM-RBVUE
CINE-ROMAN
Monsieur Beaucaire
naar den roman van Booth Tarlington en de nieuwe Paramountfilm Vlaamsche bewerking van Ed. Neorg
ROLVERDEELING:
Monsieur Beaucaire Rudolph Valentino
Prinses Henriette van Bourbon Bebe Daniels
Koningin Maria van Frankrijk Loïs Wilson
Lady Mary Carlisle Doris Kenyon
Madame de Pompadour Paulettè Du Val
Koning Lodewijk XV Richelieu
Hertog van. Winterset Kapitein Badger Hertog van Chesterfield Hertogin van Marlborough John Molyneux Nash
Lowell Sherman John Davidson Ian Mac Laren Frank Shannon Downing Clark Blanche Craig Maurice Colbourne H. Copper-Cliffe
(2e Vervolg)
Men was van algemeen gevoelen, in den adel van Bath, dat de Hertog de Chateaurien een persoon van hooge .gehoor'e \/as; dat zijn equipage in alles de hunne overtrof; dat zijn manieren elegant en koket waren. Hij l.ad allen overwonnen, waarom niet? Hij was voorgesteld door den Hertog, van; Winterset. Daarbij, v anneer hij zich over de hand van een. lady boog. dan vas dit met een zekere gratie waarvoor alle edellieden in bewondering stonden.
Hij was de afgod van de jonge meisjes, terwijl zelfs de moeders rond hem fladderden. Hij bezat een fabelachtigen rijkdom, de oude Mt. Bicksit kon dit ge’uigen, hij had' meermaajs Chateaurien bezocht en al die weelde gezien; dit was wanneer de Hertog zijn vader nog leefde.
De jonge edelman bewees ook een hàndig meester te zijn in de schermkunst. Zekeren dag was er een kapitein gekomen, Rohrer genaamd, had gebluft op zijn ervarenheid met den degen en Chateaurien uitgedaagd. De Hertog boog en ging met hem ter zijde. Rohrer zam speel de op de laksheid der Fransche edellieden, alsook over zekere praatjes, welk eer aan het Hof in Frankrijk de ronde deden.
Een prins van koninklijken bloede, kleinzoon van den vroegeren Regent e,ni tweede opvolger voor den troon van Frankrijk, was opgestaan tegen het gezag van Koning Lodewijk XV, dewelke hem bevolen had Prinses Henriette, nicht v*n beiden, te huwen. De Prinses beminde haar neef, maar deze weigerde haar hand, niettegenstaande de wensch des konings. Men \erteldé ook dat Lodewijk zijn neef verbannén Lad na dezes weigering, naar Vincennes. Deze geschiedenis was aan de orde van den* dag aan alle Hoven van Europa, en Kapitein Rohrer vond er plezier in dit overaj te kunnen vertellen, daar hij g -en vriend der Fran sehen was; hij verhaalde dlit alles met zulke overtuiging, dat men aan zijn » oord geloofde...
Meer moest hij niet zeggen, want de Chateaurien antwoordde hem in dezer ’ oege:
« Mijnheer » zego'e hij a niemand dan een zwijn betwijfelt de hooge geboorte van die goede lady. Mademoiselle la Princesse de Bourbon-Conti. leder Franschman weet dat haar neef een opstandeling is, welke voor haar allen eerbied heeft.
maar welke aan den koning niet gehoorzamen
wilde om haar te huwen...,. Mijn vrienden.... »
sprak de jonge man verder, terwijl hij zich omkeerde, « mag ik u vriendelijk vei zoeken, voor één oogenblik maar, in een cirkel te gaan staan? .... Het is klaar bewezen dat £e Hertog van Orleans een gemçene kerel is, doch niet.... » en
hier raakte hij rhet de achterkant van zijn gehand-schoonde hand het gelaat van Rohrer aan, « zoo gemeen als gij, vuil zwijn! »
Twee uren later, op zijn doode gemak, dóórstak hij kapitein Rohrer door den linkerschouder, waarna hij naf-r den hertog van Winterset een mandje roode rozen zond Een paar da-
BEBE DANIELS in de rol van Prinses Henriette de Bourbon-Conti
gen later had hij een ander kapitein te bevechten„ Deze was een echte schurk, welke de vermetelheid beging Chateaurien uit te maken voor een leugenaar.... Hij zwoer dat er op de gansche wereld geen hertog de Chateaurien bestond. De Franschman lachtte hem in zijn gezicht uiit en plantte hem zijn degen in den rechterschouder. En al lachende zegde hij tot Mr. Molyneux en de eenige getuigen:
« Ik kan zulke beleediging toch niet ongestraft laten, niet waar? Niet voor mij doe ik dat, maar voor mijn vriend Winterset. Deze kerel bedoelt daarmede dat de hertog een leugenaar aan de da-
FILM-REVUE
mes heeft voorgesteld, dit is den. hertog in een kwaad daglicht stellen. » En zich tot zijn tegenpartij wendende, fluisterde hij deze toe: «Ondeugende man, zeg aan uw meester q'at hij de volgende maal een andere rede zoekt om met mij te' twisten. »
Het was voor niemand een verrassing wanneer de jonge vreemdeiing-plaats nam tusschen de lange stoet edellieden, welke de schoone Lady Mary Carlisle het hof maakten; of ook was niemand bevreesd dat hij door haar . zou verkozen worden, daar, waar een Lord' Townbrake, een Sir Hugh Guilford en de rijke Squire Bantison reeds drie seizoenen faalden en telkens, met razernij in het hart, afscheid van haar namen.
Na zijn tweede ontmoeting, den volgenden avond, zag Beaucaire de Hertog. De Chateaurien glim lachtte hem stralend tégen.
« Slecht gedaan, fluisterde hij, oh zoo slecht. Hoe is het toch mogélijk dat gij een ander bevel geeft mijn masker af te rukken; wanneer gij zelf mij in die 'kringen hebt ingeleia'!.... Zij zouden zeggen dat er een schandaal vroeger heeft moeten plaats gehad hebben ep dat gij mijn vader zijt! Ha! Ha! Gij moet zelf den moed hebben om mij te ontmaskeren! »
« Ik heb u gezegd dat een roos een kort leven heeft » was het antwoord.
« Oh, die rozen! Daarom .moet men zorgen dat men er eiken dag een versehe heeft! »
Hij ham daarop een rozenknop van zijn borst •en bracht deze aan zijn lippen.
« Mr de Chateaurien! »
Hét was Lady Mary’s stem; zij stond aan een tafel waar, nevens haar, een plaats was open gelaten.
« Mr de Chateaurien, wij hebben lang op u gewacht. »
De Hertog zag den blik welke zij, onwetend, op den jongen Franschman wierp.
« Wij naderen ons doel, nietwaar Hertog? » zegde hij stil tot Winterset.
Het was een klare Septemberavond; de maan scheen helder over stad en omstreken. Over straten en velden. De mist kwam zeer langzaam opdagen en een vuile geur steeg omhoog terwijl in de verte alles grijs zag omgeven van allerlei geheimzinnigheden.
Allen, welke té Bath op den naam van adel aanspraak konden maken, waren dien avond1 op een feest, in het landhuis van een edelman.
Wanneer alles afgeloopen was, dan zag men de Chateaurien, verheugd, • plaats nemen tusschen de edellieden welke het voertuig van Lady Mary vergezelden.
Wanneer men op de groote baan was dan wikkelden Mr Molyneux, Sir Hugh Guilford en Mr Bautison zich in een heftig gesprek; daardoor bleven zij achter dé koets. Een half dozijn ecvel-lieden reden vooraan, bij zich zelven brommend, omdat zij verplicht waren de tante van Lady Mary m het oog te houden. Doch, de Chateaurien was de gelukkigste aller stervelingen, doordat het hem toegelaten was nevens het venster der koets te rijden, waarin men het gelaat der schoonste vrouw van Engeland schijnen zag.
Hij zong voor haar een klein Fransch liedje, een liedje van den « voyageur » welke droomde van zijn tehuis. Het meisje luisterde aandachtig, zag op naar de schitterende maan en een warme druppel viel op haar wang. De Franschman zag alsdan dat zij weende.
« Mademoiselle » fluisterde hij daarop, « ik ook hen een zwerver, doch, mijn droomen gaan niet
naar Frankrijk; neen, ik droom niet van mijn tehuis daar, noch van dit dierbaar land. Ik aroom, van een streek welke mij veel duurbaarder is, van een droomland, een land van goud en sneeuw. »
Dit zeggende zag hij haar teeder aan, hij bekeek haar lief gelaat, omlïjst door de licht gepoederde pruik.
« Niet alleen van goud en sneeuw droom ik, maar ook van de schoone blauwe oogen van een goddelijke lady. »
« Ik dacht, dat de ladies van Frankrijk donkere oogen hadden. Sir » zegde zij.
« Hoe wreed, zij wilt mij niet begrijpen » mompelde hij* « Heb ik van. dé ladies van Frankrijk gesproken? Neen, neen! Ik spreek varl een sprookjesland, van een hemelswaar alleen zulke engelen wonen, mademoiselle. Heb ik Frankrijk niet den rug gekeera'? Och ja, ik wil geen slaaf zijn, daarom verkies ik de blauwe oogen, het goud en de sneeuw!»
« Een zeer lief figuurtje moet, dit zijn » antwoordde Lady Mary lachend, « doch, met zulke redevoeringen te houden, zoudt ge wei eens een treurige ondervinding kunnen opdoen. »
« Öh neen. Hét is alleen door met u:n kennis te komen dat ik deze ingeving kreeg. »
«Wij, Engelsche ladfes, hooren meer zulke dingen, maar wij begrijpen dat daardoor ook vele leugens gesproken worden. »
« Merci!__ Ik zou u moeten gelooven! » wilde
de Chateaurien zeggen, doch de woorden bleven hem op de lippen.
Mary Carlisle ging verder;
« Wij zijn tot de ondervinding gekomen dat
vleiende wooraén altoos komen van een....».
Zij wilde een scherp woord gebruiken maar bedacht zich, waarop de jonge man haar spoedig in de rede viel en antwoordde:
«Van uw getrouwe,,,, aanbidder!»
Wanneer hij dit woord uitgesproken had beefden beiden. Zij wenddé haar hoofd af in de halve duistern.s van de koets.
« Ik weet » ging bij verder « wat u aan mij doet twijfelen.... Zij hebben u gezegd dat de Fran-sehen aan iedereen hun liefde verklaren, is het
niet zoo? Zekér, gij denkt dat ik ook zoo ben,
is het niet waar? »
Zij antwoordde niet.
«Ik veronderstel »'zegde hij « a'at ge mij onredelijk dénkt met zoo te spreken... »
Zij bleef zwijgen.
« Ik bid u, mademoiselle, zie mij aan! »
Er was een stilte waartusschen men nu, in dé verte, het geluid van een jachthoorn hoorde.
«Zie mij aan» smeekte hij.
Het lieve hoofdje van het jonge meisje was op-de borst gebogen. Haai klein handje rustte op den rand van het venster. Hij legde zeer zachtjes de zijne er bovenop. De twee handen schudden heen en weer zooals bladeren in den wind. Zij trok de hare niet terug. Na een poos, beiden wisten zelf niet hoelang, voelde hij haar warme vingers rond de zijnen geklemd. 1 en laatste sloeg zij, haar oogen op en zag hem strak aan.
Opnieuw hoorde men den hoorn.... dichterbij.
«Reeds lang» fluisterde zij «is de koude van de sneeuw verdwenen, reeds lang... »
« Mijn schoone! » was alles wat hij zeggen kon.
« Mijn schoone!— »
Doch, plots greep zij angstig zijn arm. Men. hoorde nu een wild hoorngeschal, maar vlak bij, erb. de woorden:
« Uit den weg! Uit den weg! »
(Wordt voortgezet),
FILM-REVUE
Vlaamsche en Fransche uitgave, is het meest aangewezen familieblad van België en is met haar duizenden en duizenden oplaag, en door haar aangenamen inhoud over alles wat de Kinema betreft, en met bijvoeging van het weke-lijksch programma, uitsluitelijk de FILM-REVUE voor een groot aantal Belgische Kinema’s. In die Kinemas, waar FILM-REVUE eventueel nog mocht ontbreken of niet aanwezig is, zult U goed doen, den Bestuurder erover te raadplegen.
Van onze zijde zullen wij alles doen om U tevreden te stellen; van Uwen kant vragen wij dan ook daarvoor beleefd Uwe medewerking.
De Redactie.