Programme de 16 à 20 mars 1919



Livret de programme

Source: FelixArchief no. 1968#149

Ce texte a été généré automatiquement sur la base des pages numérisées, en utilisant la technologie ROC. En raison des polices de caractères historiques utilisées dans les livrets de programmes, les résultats ne sont pas sans fautes.

Consultez les images de ce livret de programme



RIBBY

88-96, Loza­nas­traat, 15, Hui­de­vet­terss­traat en 20 Bij­hui­zen

De Grootste en Best­ge­kende

VER­VE­RIJ en WAS­SCHE­RIJ

Rei­ni­gen en In 't nieuw­wa­sa­chen van klee­de­ren en kos­tu­men. Ver­zorgde bedie­ning, het fat­soen wordt behou­den. — De grootste spe­cia­li­teit 1er plaatse voot het ver­ven van gemaakte klee­de­ren en kos­tu­men en nieuwe stof­fen voor den ver­koop. Ook wol­len sar­glën voor man­tels.

DE BESTE PRO­DUK­TEN DE MEEST BEK­WAME WERK­LIE­DEN I SPE­CIALE INRICH­TIN­GEN en ORGA­NI­SA­TIE 1 Radi­cale Ver­be­te­ring ln den dienst der

COLS en MAN­CHET­TEN

min­der sleet en sti­j­ver dan vroe­ger.

-A-telier- Beige

ROUS­SEAU

_ 1 4, rue de l’Of­frande, 1 4

Spé­cia­lité pour chro­no­mètres et répé­ti­tions.

Trans­for­ma­tion de montres en bra­ce­lets-montres

Les montres suisses et pen­dules fran­çaises, ven­dues par la mai­son sont garan­ties 3 ans

BELDENT

Dési­rez-vous les dents blanches et brillantes, employez la pâte den­ti­frice

Se trouve par­tout. — Dépôt géné­ral: Phar­ma­cie Ch. Gof­fin, 25, Canal d. Récol­lets, Anvers

Brou­we­ri­jen ARTOIS

Maga­zijn:

Naaml. Maat­schap­pij LEU­VEN

- Depots van Ant­wer­pen - Bureel:

62, Viaamsche Kaai, 62 | 25, Gij­ze­laarss­traat, 25

BOCK » PIL­SEN - FON­CÉE (Munich) DUB­BEL GERS­TEN (Bavière) en B S T bij­zon­der tafel­bier in vaten en in fles­schen BOCK.​PILSEN, in ver­bruik ALHIER

ECOLE SPE­CIALE

BIZON DERE SCHOOL

19, HOPLAND, 19

Vlaamsch of Duitsch » Fransch

ANT­WER­PEN

of Engelsch » Spaansch » Machien­schrift

of Snel­schrift » Boe­khou­den

5 Pr. per maand

(2 les­sen per week)

Bizon­dere Les­sen 2,50 Fr. per les.

Pros­pec­tus N° 7 Op aan­vraag.

nieuwe leer­gan­gen

Men meldt dat er nieuwe leer­gan­gen gevormd wor­den van Vlaamsch, Duitsch, Fransch, Spaansch en Éngelsch alsook van Boe­khou­den, Han­del, Snel­schrift en Machien­schrift — De pri­j­zen dezer leer­gan­gen zijn vast­ges­teld op 5 fr. per maand, aan­vang 1 en 15 Maart 1919. — Inschri­j­vin­gen wor­den aan­ge­no­men

in de ECOLE SPE­CIALE, HOPLAND 19.

Voor­be­rei­ding tot het exaam van Boe­khou­der en Expert Boe­khou­der te Brus­sel. De Bes­tuur­der,

J. VAN SCHAE­REN.


LEDER­PA­PIE­REN

Cha­grijn-, Moiré- en aile Fan­ta­zie­pa­pie­ren

NOO­DIG VOOR HET VER­VAAR­DI­GEN VAN

BRIE­VEN­TAS­SCHEN, OMSLA­QEN voor PAS­POOR­TEN en COMI­TEITS­KAAR­TEN, GEWONE-en PRACHT­DOOSJES, BOEKJES, BIN­NEN­WERK van SCHOE­NEN, ELEK­TRISCHE PILES, enz., enz.

BLIN­KEND, MAR­MER-en MOZAIEK­PA­PIER

Inpak­pa­pie­ren - Kar­ton

te 'verlcx'i'j GTn:

Groo­than­del in Gek­leurde en andere Papie­ren

OTTO VENIUSS­TRAAT, 5, ANT­WER­PEN

LB CLOWN

JOE HIG­GINS, clown.... Val­de­mar Psi­lan­der.

BEL­LATTI, direc­teur du cirque ambu­lant . M. Peter Fjel­strup.

Mme BEL­LATTI.... Mme Amanda Lund.

DAISY, leur fille .... Mlle Gudrun-Houl­berg.

M. WIL­SON, impre­sa­rio.... M. Erik Hol­berg.

Le clown Joë Hig­gins a, pen­dant de longues années, fait par­tie de la troupe du cirque Bel­lati. Il a grandi côte à côte avec Daisy, la fille du direc­teur, et, quoique les deux jeunes gens n’aient jamais échangé un mot d’amour, les parents sont bien per­sua­dés qu’ils sont des­ti­nés l’un à l’autre.

Un jour qu’ils se trouvent dans une petite ville, le célèbre impre­sa­rio Wil­son assiste à l’une des repré­sen­ta­tions du cirque Bel­latti; son atten­tion est atti­rée par la manière ori­gi­nale dont Joë inter­prète un vul­gaire rôle de Pier­rot. Il lui offre un magni­fique enga­ge­ment. «Sui­vez-moi, lui dit-il, et' je ferai votre for­tune ». Cela séduit Joë. Cepen­dant, il ne sau­rait oublier ce qu’il doit aux Bel­latti, sa longue inti­mité avec eux et, par des­sus tout, le lien étroit qui l’at­tache à Daisy, sa fian­cée. Bref, il accepte les pro­po­si­tions de Wil­son, sous condi­tion for­melle que celle-ci et ses parents seront de la com­bi­nai­son et pour­ront l’ac­com­pa­gner.

Deux années plus tard, nous retrou­vons Joë dans un grand music-hall de la capi­tale, où, chaque soir, il obtient le plus vif suc­cès. Il a épousé Daisy, mais ce mariage n’a pas donné au clown le bon­heur espéré.

Hélas! Daisy est coquette et si, chaque soir, bien régu­liè­re­ment, elle accom­pagne son mari au music-hall, ce n’est pas exclu­si­ve­ment par inté­rêt conju­gal. Tan­dis que le clown rem­plit son emploi sur la scène, Mme Hig­gins flirte; même, elle per­met cer­taines pri­vau­tés à un jeune élé­gant, habi­tué des cou­lisses: le comte Henri, qui la pour­suit de ses atten­tions galantes et lui pro­digue les décla­ra­tions enflam­mées.

Un soir, Joë, averti par un mys­té­rieux pres­sen­ti­ment, sur­prend sa femme dans les bras de ce sei­gneur. Daisy, qui, mal­gré la faute, a conservé pour son mari un sen­ti­ment de grande estime affec­tueuse, souffre du cha­grin de ce der­nier.


Mais elle s’est atta­chée à l’autre, elle l’aime et l’amour est égoïste. Aussi est-ce sans regret, sinon sans remords, qu’elle accepte le noble sacri­fice de Joë, car voici la déci­sion du mari trompé et tou­jours amou­reux: « Puis­qu’elle a fait son choix, il la lais­sera à son nou­vel amour; qu’elle soit heu­reuse ». C’est le désir suprême du clown. Sans colère ni amer­tume, il aban­donne sa femme au comte Henri qui pro­met de faire le bon­heur de Daisy. Puis, la mort dans l’âme, Joë se sépare d’eux; il les quitte. Désor­mais, il vivra seul.

Une année écoule: le caprice du comte Henri pour Daisy est bien usé; elle-même n’a plus beau­coup d’illu­sions sur le carac­tère volage de son séduc­teur et il lui arrive de pen­ser à son ancien foyer avec tris­tesse. Un jour, son amant la conduit dans un café de noc­tam­bules en com­pa­gnie de fêtards des deux sexes. Joë, par hasard, rentre à son tour; il recon­naît sa femme dans ce lieu équi­voque et en mau­vaise société. Elle-même n’a pas tardé à le recon­naître. Spon­ta­né­ment, elle tend vers lui des mains implo­rantes. Mais Joë a un juste mépris; il la repousse. Et il quitte le café avant qu’elle ait eu le temps de dire un mot pour sa jus­ti­fi­ca­tion.

Le len­de­main, une infir­mière vient aver­tir Joë de ceci: une femme qui dans la nuit pré­cé­dente a cher­ché à se noyer dans la rivière et qui a été trans­por­tée mou­rante à l’hô­pi­tal, a exprimé le désir de le voir avant d’ex­pi­rer. C’est Daisy. Il se hâte de cou­rir au che­vet de la mal­heu­reuse qui, déplo­rant ses erreurs pas­sées, cer­ti­fie n’avoir jamais aimé que lui. Elle implore le par­don de l’homme qu’elle a naguère si cruel­le­ment offensé. Joë par­donne et reçoit avec déses­poir le der­nier sou­pir de sa femme. 11 n’éprouve plus pour elle que ten­dresse et indul­gence. Mais sa haine pour le misé­rable qui, après l’avoir trompé, lui a brisé la vie et causé la mort de ’ Daisy, est inflexible; il ven­gera la morte et tuera le comte Henri; il s’en fait à lui-même le ser­ment.

De longues années passent. Les vieux Bel­latti sont morts.

Joë tra­vaille main­te­nant, comme aux jours de ses débuts, dans un cirque ambu­lant; il est vieux, faible, malade, un peu bizarre. De temps en temps, le sou­ve­nir du passé lui revient et il pense à sa jeu­nesse, à Daisy...

Un soir, avant la repré­sen­ta­tion, comme Joë, de la scène regarde par le rideau de fond, entr’ou­vert, il aper­çoit au p?emier rang des spec­ta­teurs le comte Henri. Toute sa haiue lui remonte à la gorge et l’étouffe, il songe au ser­ment for­mulé au lit de mort de Daisy. L’heure du règle­ment ces comptes a-t-elle enfin sonné?

C’est au tour de Joë d’en­trer dans la piste: il a mis un revol­ver dans sa poche. Jamais le vieux clown n’a été plus agile ni plus gai, ni plus amu­sant; le public l’ap­plau­dit. Mais... qu’ar­rive-t-il? Brus­que­ment, Joë a visé le comte, qui, aus­si­tôt, recon­naît le mari de Daisy. Le des­tin va s’ac­com­plir; un coup sec, une flamme légère, un peu de fumée; le comte Henri est mor­tel­le­ment atteint, tan­dis que Joë, après avoir-jeté son arme loin de lui, lève les mains vers ié ciel, en s’écriant: « Daisy, je vais te rejoindre! »

Et, en effet, le clown s’af­faise; il tombe et rend le der­nier sou­pir, frappé d’une conges­tion car­diaque.


Pen­dant l’En­traete dégus­tez au Buf­fet du Gafé;

Orge Extra . 1/2 0.30 I Café 0.6O

» Blonde 0.45 I Lait o.60

Gro­seille, Gre­na­dine 1.00 — Limo­nade 0.60

REPRÉ­SEN­TA­TIONS

Dimanche 17 mars à 3 et 7 1/4 H. Lundi 16 et Jeudi 20 mars à 7 1/2 H.

I. Sonate pour Orgue J. A. van Eycken

2. Gau­mont-Jour­nal

3. Marche P. Leduc

6e Epi­sode: Oiseaux de Nuit

5. Car­men, Fan­tai­sie G. Bizet

6. Le Clown

Drame de la vie de cirque en 5 par­ties, avec W. Psi­lan­der dans le rôle prin­ci­pal.

Nor­disk film.

Ie et 2e par­ties

F auee

7. Le Clown, 3e, 4e et 5* par­ties

8. Suite espa­gnole J. Vieu

9. Le Coup du Fakir

Vau­de­ville en 3 par­ties, — Mar­cel Levesque dans le rôle prin­ci­pal.

Avis pour les Repré­sen­taiions du Soir — Afin de ne pas déran­ger les audi­tions musi­cales, le public occu­pant les places du Rez-de-chaus­sée aura ecx­lu­si­vemtnt accès aux Lava­to­ries et W. C. (pour Dames et Mes­sieurs) Ins­tal­lés au Jar­din d'hi­ver et au Café (accès par la Salle des Marbres).

Ê Gebruikt tij­dens de Poos in de Drink­za­len:

Extra Gers­ten 1/2 0.30 | Kof­fie, 0 60

Blonde » 0.45 [ Melk

Gro­seille, Gre­na­dine 1.00 — Limo­nade

0.60

0.60

VER­TOO­NIN­GEN

Zon­dag 16 Maart te 3 en 7 1/4 U. Maan­dag 1 7 en Don­der­dag 20 Maart te 7 1/2 (J.

I. Orgel­so­nate J. A. van Eycken

а. Gau­mont-Week­blad

3. Marsch P. Leduc

4. TIH » MIN H

6e Epi­sode: Nacht­vo­gels

5. Car­men, Fan­ta­zie G. Bizet

б. De Clown

Drama uit het cir­kus­le­ven in 5 dee­len. met W. Psi­lan­der in de hoof­drol.

Nor­disk film.

Ie en 2e deel

7. De Clown, 3e, 4e en 5e deel

8. Suite espa­gnole J. Vieu

9. De List van den Fakir

Bli­js­pel in 3 dee­len. — Mar­cel Levesque in de hoof­drol.

äerloht voor de Avond­ver­toonln­gen. — Om de muzie­kuit­voe­rin­gen niet te sto­ren, zal het publiek dat de plaat­sen van het Gellj kvloers bezet, alleenll|lc toe­gang heb­ben tot de Lava­to­rys en IV. C. (voor dames en hee­ren) lngertcht In der Win­ter­tuin en la het Kof­fle­hula (toe­gang langs de Mar­me­ren Zaal).


IDE eLoWN

JOE HIG­GINS, clown .... Val­de­mar Psi­lan­der.

BEL­LATI, bes­tuur­der van den ron­drei­zen­den cirk .... M. Peter Fjel­strup

Mevr. BEL­LATI.... Mevr. Amanda Lund.

DAISY, hunne doch­ter.... Mej. Gudrun-Houl­berg.

De graaf IIENRI .... M. Robert Schmidt.

M. WIL­SON, cirk­bes­tuur­der.... M. Erik Hol­berg.

De clown Joë Hig­gins heeft sinds langs j a ren deel­ge­maakt van het cirk­ge­zel­schap Bel­lati. Hij is opge­groeid te samen met Daisy, de doch­ter van den bes­tuur­der, en, alhoe­wel de twee jonge lie­den nog nooit een woord over liefde gewis­seld heb­ben, zijn de ouders over­tuigd dat zij voor elkan­der zijn bes­temd. Zeke­ren dag dpt zij zich in eene klei­ne' stad bevin­den is de beroemde cir­kus­bes­tuur­der Wil­son aan­we­zig op een der ver­too­nin­gen van het cirk­ge­zel­schap Bel­latti; zijne aan­dacht is bij­zon­der getrok­ken op de eigem aar­dige manier waa­rop Joë een gewone rol van. Pier­rot ver­vult. Hij biedt hem eene schit­te­rende ver­bin­te­nis aan. « Volg mij, zegt hij hem, en ik zal u rijk maken ». Dit aan­bod bevalt Joë. Noch­tans zou hij nooit kun­nen ver­ge­ten wat al ver­plich­ting hij aan die fami­lie Bel­lati heeft, zijne lange ver­trou­we­lij­ken omgang met hen, en, boven dit alles, den nau­wen band die hem hecht aan Daisy, zijne ver­loofde. Kor­tom, hij neemt de voors­tel­len van Wil­son aan, op voor­waarde dat de ouders zij­ner ver­loofde eve­neens deel zuhen maken van zijn gezel­schap.

Twee jaar later, vin­den wij Joë terug in eene groote music-hall der hoofd­stad, waar hij iede­ren avond een bij­zon­de­ren bij­val geniet. Hij is gehuwd met Daisy, doch dit huwe­lijk heeft hem niet het verhoopte geluk gebracht. Helaas! Daisy is eene mode­pop en, alhoe­wel zij hem regel­ma­tig naar de music-hall ver­ge­zelt, schuilt er wel iets anders ach­ter dan alleen de ech­te­lijke liefde, want, ter­wijl de clown zijn werk ver­richt op het too­neel, heeft zijne vrouw lief­des­be­trek­kin­gen aan­gek­noopt met de graaf Henri.

Zeke­ren avond betrapt Joë, die dpor een geheim­zin­nig c voor­ge­voel scheen ver­wit­tigd, zijne vrouw in de armen van den graaf. Daisy, die, niet­te­gens­taande haren miss­tap toch

nog eene groote gene­gen­heid voor haren man gevoelt, lijdt om het ver­driet dat zij hem aan­doet. Maar zij is reeds te zeer gehecht aan den andere, dien zij nu bemint. Het is dan ook zon­der spijt, zon­der wroe­ging, dat zij het edel­moe­dig offer van haren bedro­gen man aan­vaardt, die bes­lo­ten heeft haar vrij te laten hare nieuwe liefde in te vol­gen; hij wen­scht dat zij mocht geluk­kig zijn. Dit is de vurig­ste wensch van den clown. Zon­der haat en zon­der bit­te­rheid, laat hij zijn vrouw aan de graaf Henri, die belooft haar geluk­kig te maken. De clown zal nu in ’t ver­volg zijn bes­taan alleen lei­den.

Een jaar gaat voor­bij: de lief­de­gril van de graaf Henri voor Daisy is ver­die­nen; zij­zelf maakt zich geene bes­pie­ge­lin­gen meer over zijn karak­ter en zij denkt met wee­moed aan hare oude aard­stede. Zeke­ren dag brengt haren geliefde haar in eene nacht­kroeg in gezel­schap van een groep feest­vier­ders van bei­der ges­lacht. Toe­val­lig komt Joë bin­nen: hij herkent zijne vrouw in dit ver­dacht huis en ziet haar in slecht gezel­schap. Zij zelf aar­zelt niet zulks te beken­nen. Plot­se­ling strekt zij hare smee­kende han­den tot hem uit, dpch Joë stoot haar van zich af met een recht­ma­tig mis­pri­j­zen: Hij ver­laat de nacht­kroeg alvo­rens zij de gele­gen­heid heeft gehad een woord ter harer veront­schul­di­ging te kun­nen uits­pre­ken, ’s Ande­ren­daag komt eene zie­ke­nop­pas­ter Joë ver­wit­ti­gen dat eene vrouw, die des ’s nachts gepoogd heeft zich te ver­drin­ken, hem drin­gend ver­langt te spre­ken. Het is Daisy. Plij haast zich tot aan hare bed­spon; de te bege­ven waar zij hem verk­laart hare ver­le­den miss­tap­pen te betreu­ren en nooit iemand anders bemind, te heb­ben dan hem. Zij smeekt hem ver­gif­fe­nis over de wreede belee­di­ging die zij hem heeft aan­ge­daan. Joë gevoelt voor V

haar slechts tee­de­rheid en ver­zoe­ning, en ver­geeft haar van harte, ter­wijl hij, in wan­hoop, de laatste snik­ken zij­ner vrouw ont­vangt. Maar de haat voor den ellen­de­ling die Daisy heeft bedro­gen en haar leven heeft gebro­ken, is onver­bid­de­lijk; hij legt den eed af, aan het dood­sbed zij­ner vrouw, zich te wre­ken.

Vele jaren gaan voor­bij. De oude Bel­lat­ti’s zijn over­le­den.

Joë werkt opnieuw in een ron­drei­zen­den cirk; hij is oud gewor­den, zwak, zie­ke­lijk en een wei­nig zon­der­ling. Van tijd


tot tijd komt de herin­ne­ring aan het ver­le­den terug voor zij­nen, geest; hij denkt als­dan aan zijne jeugd en aan Daisy...

Zeke­ren avond, voor de ver­too­ning, bemerkt Joë door eenes ope­ning van het ach­ter­doek op het too­neel, dp graaf Henri, die zich op de voorste rang bevindt. Al zijn haat welt omhoog en dreigt hem te vers­tik­ken; hij denkt aan den eed gedaan op het dood­sbed van Daisy. Zal het uur der wraak nu ein­de­lijk zijn aan­ge­bro­ken?

Het is de beurt gewor­den van Joë om op het too­neel te ver­schi­j­nen; hij heeft een revol­ver in zijn zak ver­bor­gen. Nog nooit was de oude clown zoo vlug, zoo gees­tig, zoo opge­ruimd: het publiek juicht hem geest­drif­tig toe. Maar... wat gebeurt er?

Plots heeft Joë zijn wapen op den graaf gericht; deze herkent opgen­blik­ke­lijk den man van Daisy. Het noo­dlot zal zich vol­le­di­gen; een korte knal, een lichte vlam, een wei­nig rook: de graaf Henri is doo­de­lijk door een revol­ver­schot getrof­fen. Nadat Joë zijn wapen heeft weg­ge­wor­pen, richt hij de han­den ten hemel op, en roept uit: « Daisy, ik kom bij ip!» En inder­daad, de clown zijgt neder, valt en geeft den laats­ten snik, getrof­fen door eene beroerte.

KIN­KHOEST VER­KOUD­HEID, VAL­LING

De hevig­ste aan­val­len van Kin­khoest of Sli­jm­hoest gene­zen bin­nen de veer­tien dagen met

Chris­tiana Bal­sem

en Siroop

Prijs: Reme­die com­pleet f r. 2.5 O

Groote Engelsche Apo­theek

Fal­con­pioin 35 en Lange Koe­poorts­traat 24

ANT­WER­PEN

I/o Qpét­po­pole

0noep­soise

N. M. van Ver­ze­ke­rin­gen ges­ticht in 1900 .VRAAGT GOEDE AGEN­TEN

voor hare nieuwe afdeellng

Kapi­ta­li­sa­tie

GEMAK­KE­LIJK WERK

HOOG COM­MIS­SIE­LOON

Leyss­traat 19

ANT­WER­PEN

I PAPIE­RHAN­DEL I

Copland 22, Ant­wer­pen

REGIS­TERS, DAG­BOE­KEN, KOPI­J­BOE­KEN,

KLAS­SEER­DERS, enz. I

Beste zegel­lak in ver­schil­lende kwa­li­tei­ten. |


KOOL­BRAi - GAS­BRAI

50 fr. per 100 kilogr.

Van Hout, Lai­tio­ri­nië­res­traat, 31

I OVE­RAL, VER­KRI­JG­BAAR

I Ant­werpsche Tij­din­gen

Mor­gend­blad aan 1 O cen­tie­men MAAN­DA­BON­NE­MEN­TEN: 2.50 Fr.

I Voor aan­kon­di­gin­gen zich te wen­den tot het J bureel Lange Gang, 2. (

I Musique

Mai­son V. PROP i

F. STEENO-PROP, Suc­ces­seur

Musiques, Ins­tru­ments Loca­tion de Par­ti­tions

20, Mar­ché aux Œufs

TEIN­TU­RE­RIE ET BLAN­CHIS­SE­RIE

GUILLAUME CAMPO

KUNS­THAN­DE­LAAR - OUDE EN HEDEN­DAA­QSCHE SCHIL­DE­RI­JEN

KUNST­BEELD­HOUW WER­KEN

Adres en bij­zon­dere Kunst­ga­le­rij: PARO­CHIAANS­TRAAT, 4, ANT­WER­PEN

Bes­ten­dige Ten­toons­tel­lin­gen van 10 tot 5 ure

I SALON CAMPO, Leo­pold­straat, 51 — Ant­wer­pen ZAAL WYNEN, Meir, 47 id.

GALE­RIE LAMOR/NIÈRE, Meir, 75 id.

ZAAL BUYLE, Meir, 129 id.

— Schat­tin­gen en Waar­dee­rin­gen voor Assu­ran­tiën, Open­bare Ver­koo­pin­gen, enz. —

De per­so­nen welke oude of moderne schil­de­ri­jen wen­schen te ver­koo­pen in bes­ten­dige ten­toons­tel­lin­gen beta­len alleen com­mis­sie in geval van ver­koop.

— Inkoop mits KOMP­TANTE BETA­LING van goede wer­ken —

Leder-, Cha­grijn-, Moiré- ep alle Faç­ta­zie­pa­pie­reij

INPAK­PA­PIE­REN - KAR­TON, enz

ANTYER­PIA

te ver­kri­j­gen:

Groo­than­del in Gek­leurde en andere Papie­ren

Otto Veniuss­traat, Ant­wer­pen


CINÉMA ZOO­LO­GIE

SEMAINE PRO­CHAINE MAR­CEL LEVESQUE dans

Les Mariés d’un Jour

Vau­de­ville en 3 par­ties. — GRAND SUC­CÈS DE RIRE.

TIH-MINH 7e Epi­sode: L’Evo­ca­tion ROSE IDE laTS VIE

Comé­die en 3 par­ties, avec LEONCE dans le rôle prin­ci­pal.

LE ROI DE LA MON­TAGNE ieesn

GÜMONT-tlOURNÄla

AANS­TAANDE WEEK

mar­cel Levesque in

DE GEHUW­DEN VAN EEN DAG

Bli­js­pel in 3 dee­len. — GROOT LACH­SUCCES. TTH'ÆXIDT IET 7*Ep.:DeO­proe­ping

ROOS UIT HET LEVEN

Too­neelspe! in 3 dee­len, met LEONCE in de hoof­drol.

De Koning van het Gebergte, Drama in 2 dee­len. GPU­MONT-WEEK­BLAD

|/TV|